Zielony makijaż Wicked stworzył wyjątkowy problem na planie

W PodłyZła przyszła wiedźma Elphaba (Cynthia Erivo) zostaje odrzucona przez innych Ozian ze względu na jej zieloną skórę i magiczne moce. Jednak na planie wysokobudżetowej produkcji hollywoodzkiego studia, która w dużej mierze opiera się na efektach wizualnych, a nie na magii, ma własnego, jaskrawego wroga: technologię zielonego ekranu.

Żywe zielone tła — często określane przez artystów cyfrowych jako „chroma green”. — są używane w nowoczesnych procesach efektów wizualnych, po części dlatego, iż ten odcień jest tak odległy od zakresu kolorów ludzkiej skóry. Dzięki temu twórcy zajmujący się efektami wizualnymi znacznie łatwiej mogą cyfrowo wybrać na obrazie wszystko, co ma kolor zielony, i zastąpić go, wyodrębniając aktorów i umieszczając ich w nowym tle. Ale gdyby Elphaba stanęła na tle zielonego ekranu, prawdopodobnie wymazałoby ją to, tak jak chcą tego jej koledzy z klasy, teoretycznie pozostawiając równie magiczny, pływający kapelusz, oczy, sukienkę i pelerynę zastępującą Złą Czarownicę z Zachodu .

Jak powiedział Pablo Helman, kierownik ds. efektów wizualnych Industrial Light & Magic, w wywiadzie udzielonym firmie Polygon Podływ chwili premiery zabarwienie Elphaby spowodowało konieczność powrotu do wcześniejszej formy tego rodzaju technologii cyfrowej wymiany.

„Od razu stało się to pokazem na niebieskim ekranie” – mówi Helman. „Kiedy się przygotowujesz, musisz zdobyć wszystkie te ekrany. I tak wiedzieliśmy, iż tak [to use] niebieski ekran.”

Helmana, który ma na swoim koncie efekty wizualne w takich filmach fantastycznych, jak m.in Gwiezdne Wojny: Część II – Atak klonów do mniej widocznych prac Martina Scorsese Irlandczyk — woli jak najmniej korzystać z tych ekranów: „Powód, dla którego nie lubię [this method] dzieje się tak dlatego, iż zmienia oświetlenie, rozlewając się po całym planie, w tym czy innym kolorze. W jego oczach wyssałoby to życie z jednego z nich Podłynajbardziej wyszukane numery muzyczne, w których książę Fiyero (Jonathan Bailey) prowadzi Galindę/Glindę (Ariana Grande) i innych w wesołej piosence o tym, iż „Życie jest bardziej bezbolesne / dla bezmózgich”.

„Na przykład w scenach takich jak „Dancing Through Life” w bibliotece mógł to być plan z niebieskim ekranem, ponieważ wszystkie tła zostały tam umieszczone” – mówi Helman. „Ale współpracowałem z reżyserką zdjęć Alice Brooks, żeby powiedzieć: «Jeśli myślimy, iż naświetlamy wnętrze, a to, co zewnętrzne, jest będzie kwitnąćrozjaśnijmy to na biało i zajmijmy się wyodrębnianiem aktorów i umieszczaniem tła w inny sposób, ponieważ wtedy białe światło pomoże nam poznać prawdziwe znaczenie bycia w takim planie”.

Kontrast pomiędzy jasnym, białym światłem, jakiego Brooks i Helman chcieli dla tej sceny, a niebieskim światłem, które cyfrowe tła rozproszyłyby się po całej sekwencji, jest częścią frustracji, którą Helman często widzi na planach filmowych, gdzie mogą pojawić się różne potrzeby dotyczące ujęcia konflikt.

„Jeśli historycznie rzecz biorąc, cofniemy się do początków fotografii z zielonym lub niebieskim ekranem, to dzieje się tak dlatego, iż w efektach wizualnych lubimy wszystko oddzielać i uwielbiamy mieć nad wszystkim kontrolę” – mówi. „Ale reżyser też chce mieć kontrolę i scenograf też chce mieć kontrolę”.

Mimo wszystkich przygotowań Helman, reżyser Jon M. Chu (Szalenie bogaci Azjaci, Na Wzgórzach) i resztę ekipy filmowej zaangażowanej w projekt, dopiero na planie odkryli, iż uniknięcie starcia na zielonym ekranie Elphaby oznaczało wpadnięcie na inny problem.

„Dopóki nie zaczęliśmy kręcić w Shiz [the university in Oz]My [hadn’t] zdałem sobie sprawę, iż wszyscy byli ubrani na niebiesko” – zaśmiał się Helman.