Justyna Steczkowska na Eurowizji: Poznaj jej muzykę! Część 2 – albumy „Naga”, „Na koniec świata” i „Dzień i Noc”

dziennik-eurowizyjny.pl 1 miesiąc temu

Po raz pierwszy w historii Polska wysyła na Konkurs Piosenki Eurowizję wykonawcę, który ma już tak ugruntowaną karierę w naszym kraju i tak bogatą dyskografię oraz rozpoznawalne nazwisko. Dziennik Eurowizyjny, który rok temu przedstawiał Wam biografię Luny w odcinkach, tym razem chce zaprezentować biografię Justyny Steczkowskiej przez pryzmat jej muzyki i wydawanych na przestrzeni 30 lat albumów, których ma w dorobku aż dziewiętnaście. Poszczególne odcinki nowej serii historycznej pojawiać się będą na łamach strony aż do maja, a dodatkowo na Instagramie DE codziennie w Stories znajdziecie utwory Justyny! Może poznacie coś nowego!

Pozostałe części filmu: część 2, część 3, część 4

Justyna Steczkowska jest naga. Drugi album artystki

W 1997 roku wydano ostatni singiel z albumu „Dziewczyna Szamana” – była to piosenka „Tatuuj mnie„, jednak był to też pierwszy utwór, który nie wszedł do notowania Listy Przebojów Programu Trzeciego. W marcu pojawił się też duet Justyny i Grzegorza Turnaua pt. „Niebezpieczne związki”, który promował piąty album artysty. Piosenka osiągnęła 6. miejsce na liście Trójki i 13. w legendarnym notowaniu „30 ton!”. Płyta Grzegorza pokryła się złotem, a Justyna została zapamiętana ze scatowej wokalizy imitującej trąbkę.

We wrześniu pojawia się pierwszy singiel zapowiadający drugą płytę Justyny. Utwór „Za dużo wiesz” cieszył się sporym uznaniem (m.in. 2. miejsce w Trójce i „30 ton”). Pokazał też nowe oblicze wokalistki – mniej mroczne. Cały album pt. „Naga” premierę miał pod koniec października. Wydawcą dalej było EMI Music Poland, a producentem znów był Grzegorz Ciechowski z Republiki. Wśród autorów przez cały czas pojawia się Ewa Omernik, a z poprzedniego odcinka serii wiemy, iż to pseudonim Grzegorza. Justyna na tej płycie nie tylko śpiewa, ale też sama nagrała chórki i partie skrzypcowe. W chórkach pomagały jej siostry – Magda i Krystyna. Na gitarze grał Jacek Królik z zespołu Turnaua (od 2009 także Brathanki), Piotr Królik pojawił się natomiast w roli perkusisty. Piotr w 2001 roku poślubił siostrę Justyny, Magdę i w tym samym roku para założyła zespół Indigo, który wystartował w selekcjach eurowizyjnych 2004 z utworem „Mogę dziś” zajmując przedostatnie miejsce (2008 głosów). Para wystąpiła też w jednym z sezonów „Azja Express” odpadając po czwartym odcinku.

Przebój „Za karę”

Na klawiszach grał Andrzej Smolik, który nie był wtedy jeszcze powszechnie znany. Za fortepianem zasiadł Leszek Możdżer, a poza Justyną na skrzypcach grały też jej siostry – Agata i Krystyna. Warto dodać, iż Justyna ma aż pięć sióstr i trzech braci. W 1997 roku polska reprezentantka została bohaterką filmu dokumentalnego „Justyna” opowiadającym o jej artystycznej drodze. Kolejne trzy single z „Nagiej” wydała w 1998 roku. Były to „Za karę” (które na singlu doczekało się dwóch remixów, a aktualnie ma status jednego z największych przebojów Steczkowskiej), „Kici Kici Maj” otwierające płytę (35. miejsce w Trójce) i „Kryminalna miłość„. Poza tym na płycie mamy takie utwory jak „Jeszcze nie, pająku…„, „Stu policjantów” czy „Bombay – Goa„. Łącznie album zawiera 10 utworów. Na Spotify to właśnie „Za karę” ma najwięcej odtworzeń (152 tysiące), drugie miejsce ma „Za dużo wiesz” (83 tysiące), trzecie „Stu policjantów” (63 tysiące), a ostatnie „Tańcz na mym weselu” (12,3 tysiące). Album „Naga” zdobył status złotej płyty. W 1998 roku Justyna zadebiutowała na szklanym ekranie występując w roli Anity w filmie „Billboard”.

„Na koniec świata” i „Dzień i noc”

W lipcu 1999 roku Justyna wydała utwór „Na koniec świata”, który stworzyła razem z Edytą Bartosiewicz. Piosenka promowała film obyczajowy o tym samym tytule, a Justyna zagrała w nim postać Teresy. Płyta z muzyką do filmu uznawana jest za trzeci album Steczkowskiej bo to ona stworzyła całą ścieżkę dźwiękową do filmu. Warto dodać, iż zarówno w 1998 jak i 1999 roku Justyna była nominowana do Telekamery w kategorii „Muzyka”, ale nigdy statuetki nie wygrała. Pokonały ją odpowiednio Natalia Kukulska i Maryla Rodowicz.

Czwarty album pt. „Dzień i noc” to spora zmiana w karierze Steczkowskiej i pierwszy album studyjny nagrany już bez współpracy z Grzegorzem Ciechowskim. Za produkcję odpowiadał brat Justyny – Paweł, a teksty pisały m.in. Kasia Nosowska czy Edyta Bartosiewicz. Album podzielony jest na dwie części – w „Dniu” przeważają taneczne utwory, czuć w nich nawiązania np. do Madonny. Druga część, czyli „Noc” to już utwory spokojniejsze, w którym nie ma tekstu, a jedynie wokalizy, z których Steczkowska jest doskonale znana. Justyna i Paweł byli autorami muzyki, Paweł zajął się też produkcją, a Justyna aranżami orkiestrowymi. Część nagrań Justyna wykonała we własnym studio.

Słabszy odbiór albumu

Singli promujących album było kilka, wszystkie wydane w 2000 roku. Pierwszym była „Kosmiczna Rewolucja”, a następnym „Świat jest niewierny„. Utwory były notowane na Liście Przebojów Trójki, jednak nigdy nie weszły do czołowej trzydziestki. Kolejne dwa utwory nie zdobyły popularności – były to „Podróżując” i „To koniec!„. Cała płyta jest dostępna na streamingu, jednak po ilości odtworzeń na Spotify widać, iż nie była zbyt chętnie słuchana i nie wykreowała przeboju na miarę „Dziewczyny Szamana” czy „Za karę”.

Najwięcej odtworzeń ma „Kosmiczna rewolucja” (43,5 tysiąca), drugie miejsce ma „Ikuku (Wiatr)” (23,6 tys.), a trzecie „Modlitwa” (22 tysiące). Najsłabiej radzi sobie singiel „To koniec!”, który nie przekroczył sześciu tysięcy odtworzeń. Album sprzedał się w ilości 70 tysięcy egzemplarzy, jednak nie uzyskał żadnego statusu. „Steczkowska jawi się w w albumie jako kobieta niezależna, dojrzała, doświadczona uczuciowo, ale wciąż potrzebująca do życia miłości. A iż życie splata się czasami z artystyczną iluzją, przekonuje ostatnie wyznanie Justyny, która wkrótce zostanie mamą. Czas pokaże, czy równie dobrą, jak wokalistką” – czytamy w recenzji Onetu.