Agencja Informacyjna: Jacek Komuda – pisarz i historyk, opublikował książkę „Upadek. Jak straciliśmy Pierwszą Rzeczpospolitą”. Publikacja ukazała się staraniem wydawnictwa „Fabryka Słów”. Bogusław Mazur pokusił się o recenzję tego tytułu, którą prezentujemy poniżej.
Spis treści
Jaką książką jest „Upadek. Jak straciliśmy Pierwszą Rzeczpospolitą”?
„Upadek. Jak straciliśmy Pierwszą Rzeczpospolitą”, której autorem jest Jacek Komuda to książka warta zainteresowania. Publikacja ma aż 4. zalety: oszałamia erudycyjnym bogactwem, skłania do myślenia i świetnie się ją czyta. Równie ważna jest czwarta cecha – jej treść może być ostrzeżeniem przed popełnianiem błędów przodków w dzisiejszych, burzliwych czasach.
Wydana przez Fabrykę Słów opowieść „Upadek. Jak straciliśmy Pierwszą Rzeczpospolitą”, której autorem jest Jacek Komuda nie jest publikacją naukową, „napstrzoną” przypisami i zastrzeżeniami. Nie jest choćby typową książką popularnonaukową. Ani tym bardziej nie jest historią alternatywną. Książka „Upadek. Jak straciliśmy Pierwszą Rzeczpospolitą”, której autorem jest Jacek Komuda ma raczej cechy szerokiego eseju. Autor formułuje w podrozdziałach „Co należało zrobić” swoje wskazówki, pokazujące drogi ku zapobieżeniu upadkowi rozległego i potężnego w XVI wieku państwa, które zniknęło z map Europy w wieku XVIII. ale są to tylko wnioski z zaprezentowanych zdarzeń, a nie tworzenie fikcji.
To co cenne w książce „Upadek. Jak straciliśmy Pierwszą Rzeczpospolitą” Jacka Komudy, to także chodzenie pod prąd utartych stereotypów, jak choćby roli „złotej wolności” albo „liberum veto”. Bywa, iż Jacek Komuda wchodzi we współczesne publicystyczne wątki, które mogą i pewnie pobudzą niektórych czytelników do polemik. Stanowi to ponownie pretekst do pobudzenia do myślenia. Podsumowując, „Upadek. Jak straciliśmy Pierwszą Rzeczpospolitą”, której autorem jest Jacek Komuda to opowieść o zaprzepaszczonych szansach, ludzkich ambicjach i fatalnych decyzjach, które kosztowały Polaków istnienie państwa.
Pomimo erudycji, Jace Komuda nie zanudza, nie zamula treści zbędnymi szczegółami. Zanurzając się w lekturze zapisanej na 477 stronach z przyjemnością, a czasem z zaskoczeniem można odkrywać kolejne warstwy rozważań. Opisy postaci są pełnokrwiste, barwne, mogące posłużyć do tworzenia filmowych seriali. Na przykład autor przypomina dzieje Krystiana Kalksteina, porwanego z Warszawy, przez ludzi elektora szlachcica, które były inspiracją dla twórców serialu telewizyjnego „Czarne Chmury”. A przetyka swe opisy skondensowanymi rozważaniami np. o gospodarce, powołując się na materiały źródłowe. To się naprawdę świetnie czyta.
Bogusław Mazur
Kim jest Jacek Komuda?
Jacek Lech Komuda – pisarz, z wykształcenia historyk. Autor wielu powieści i opowiadań historycznych, osadzonych głównie w realiach sarmackiej Polski. Twierdzi, iż jest „Antysienkiewiczem”. Studiował na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Jego znajomość historii i talent narracyjny doceniła choćby branża gier – napisał scenariusz m.in. do legendarnego „Wiedźmina”.
Jak Jacek Komuda rozpoczął karierę pisarską?
Jacek Komuda karierę pisarską rozpoczął „Opowieściami z Dzikich Pól”, w 1999 roku. Wcześniej zadebiutował na łamach miesięcznika „Fantastyka” opowiadaniem „Czarna Cytadela”. Od 2002 związany z lubelskim wydawnictwem Fabryka Słów, w którym opublikował łącznie ponad 20 książek.
Czy Jacek Komuda ma ulubionego własnego bohatera literackiego?
Bohaterem wielu opowiadań i powieści Komudy jest Jacek Dydyński – małopolski szlachcic-awanturnik. W 2009 roku pisarz rozpoczął cykl powieściowy „Orły na Kremlu”, którego głównym bohaterem jest właśnie Dydyński, a akcja dzieje się podczas wyprawy Dymitra Samozwańca na Moskwę w latach 1604–1606.
Jakie są osiągnięcia na koncie ma Jacek Komuda?
Komuda jest współautorem gry fabularnej „Dzikie Pola” oraz scenariuszy do gier wideo „Earth 2160” oraz „Deadfall Adventures”. Był redaktorem miesięcznika o grach komputerowych „Gamestar”, pracował również w „Clicku!” i „Komputer Świat Gry”. Publikował artykuły historyczne oraz scenariusze i materiały do gry fabularnej „Dzikie Pola” w magazynie „Magia i Miecz”. w tej chwili pisze artykuły do tygodnika konserwatywno-liberalnego „Do Rzeczy”.
Jakie książki wydał Jacek Komuda?
Komuda opublikował m. in. następujące książki: „Opowieści z Dzikich Pól” (zbiór opowiadań, Alfa, 1999 r.), „Wilcze gniazdo” (Fabryka Słów, 2002 r. ), „Opowieści z Dzikich Pól” (wyd. zmienione, Fabryka Słów, 2004 r.), „Warchoły i pijanice” (książka popularnonaukowa, Fabryka Słów, 2004 r.), „Imię bestii” (zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2005 r.), „Bohun (Fabryka Słów, 2006 r.), „Czarna szabla” (zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2007 r.), „Diabeł Łańcucki” (powieść, Fabryka Słów, 2007 r.), „Galeony wojny” t. 1 (powieść, Fabryka Słów, 2007 r.), „Galeony wojny”, t. 2 (powieść, Fabryka Słów, 2008 r.), „Czarna bandera” (zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2008 r.), „Herezjarcha” (zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2008 r.), „Samozwaniec”, t. 1 (powieść, Fabryka Słów, 2009 r.), „Banita” (powieść, Fabryka Słów, 2010 r.), „Samozwaniec”, t. 2 (powieść, Fabryka Słów, 2010 r.), „Krzyżacka zawierucha” (powieść, Fabryka Słów, 2010 r.), „Samozwaniec”, t. 3 (powieść, Fabryka Słów, 2011 r.), „Zborowski” (zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2012 r.), „Samozwaniec”, t. 4 (powieść, Fabryka Słów, 2013 r.), „Ostatni honorowy” (powieść, Fabryka Słów, 2015 r.), „Hubal” (powieść, Fabryka Słów, 2016 r.), „Moskiewska ladacznica”, t.1 (powieść, Fabryka Słów, 2017 r.), „Jaksa” (zbiór opowiadań, Fabryka Słów, 2018 r.), „Jaksa. Bies idzie za mną” (powieść, Fabryka Słów, 2019 r.), „Westerplatte (powieść, Fabryka Słów, 2019 r.), „Wizna” (powieść, Fabryka Słów, 2020 r.), „Zawisza. Czarne Krzyże” (powieść, Fabryka Słów, 2021 r.), „Zawisza. Złamany Półksiężyc” (powieść, Fabryka Słów, 2023 r.), „Obżartuchy i opilce” (przewodnik kulinarno-geograficzno-historyczny, Fabryka Słów, 2024 r.) i „Upadek. Jak straciliśmy I Rzeczpospolitą” (Fabryka Słów, 2025 r.)
Jakie opowiadania napisał Jacek Komuda?
Jacek Komuda napisał m. in. następujące opowiadania: „Czarna Cytadela” („Nowa Fantastyka” 5/1991), „Topór i szubienica” („Voyager Almanach Grozy i Fantastyki” 8/1994–1995), „Veto” („Złoty Smok” 1(3)/1995), „Zapomniana duma” („Fenix” 2/1995), „Trzech do podziału” („Nowa Fantastyka” 6/1996), „Wampiry z Odrzykońskiej” („Nowa Fantastyka” 12/1999), „Tak daleko od nieba” („Nowa Fantastyka” 6/1997 oraz antologia Robimy rewolucję, Prószyński i S-ka 2000), „Nobile verbum” („Nowa Fantastyka” 8/2003), „36 pięter w dół” (antologia Demony, Fabryka Słów 2004), „Diabeł w kamieniu” („Nowa Fantastyka” 10/2004), „Wilczyca” (antologia Niech żyje Polska hura!, t.1, Fabryka Słów 2006), „Horda” („Nowa Fantastyka” 8/2018), „Mowa nienawiści pokutnika Duki” („Nowy Napis Co Tydzień” 14/2019), „Dalian, będziesz ćwiartowany” („Nowa Fantastyka” 7/2020).
Jakie nagrody otrzymał Jacek Komuda?
Komuda jest laureatem wielu nagród literackich, m. in.: nagrody im. Leonida Teligi za powieść „Galeony wojny”, nagrody im. Tomasza Merty „Między Literaturą i Historią” i Statuetki Strażnika Pamięci w kategorii „Twórca” za „wielką wartość twórczości literackiej dla budzenia i zachowania polskiej pamięci historycznej”.
Dziękujemy za przeczytanie tekstu do końca. Polecamy inne wiadomości, opublikowane na stronie internetowej www.agencja-informacyjna.com
AI, opinie, 28.03.2025, Bogusław Mazur, /DEC/ fot: Jacek Komuda Facebook
