„Co czeka kobietę, która oszczędza na sobie: celna uwaga Ericha Marii Remarque’a”
– „Gdy potrzebujesz mało, dostajesz mało. Najpierw oszczędzasz na sobie, potem wszyscy oszczędzają na tobie…”
Erich Maria Remarque powiedział kiedyś: „Kobieta, która oszczędza na sobie, wzbudza w mężczyznach tylko jedną chęć – oszczędzać na niej!”
Najpierw my oszczędzamy na sobie, potem życie oszczędza na nas.
Skromność, dobre wychowanie i życzliwość – to cechy, które w powieściach bywają wysławiane i nagradzane, ale tam też pozostają, nie wychodząc poza kartki książek. W rzeczywistości bywa inaczej: dla nieuczciwych ludzi skromność i dobroć to cechy, które można wygodnie wykorzystywać.
Nie wszystkie piękne przymioty są jednakowo pożyteczne – czasem bywają zgubne. Gdy obok człowieka porządnego staje ten nieuczciwy, który go wykorzystuje, dobre cechy służą złu. Pamiętajcie o tym.
Każda życzliwa, dobrze wychowana i skromna osoba powinna umieć oceniać ludzi, by nie pozwolić sobą pomiatać. ale aby zrozumieć innych, trzeba najpierw zrozumieć siebie i zadać pytanie: dlaczego kobiety tak często oszczędzają na sobie i co z tego mają?
Nikt ci nie podziękuje za oszczędzanie na sobie. Nie chodzi tylko o dobra materialne – kobiety oszczędzają czas na odpoczynek, starają się dla wszystkich bliskich kosztem siebie, ograniczają własne pragnienia dla innych. To właśnie jest oszczędzanie na własnym życiu.
Ludzie przyzwyczajają się: gdy potrzebujesz mało, dostajesz mało. Najpierw oszczędzasz na sobie, potem wszyscy oszczędzają na tobie. Od takiego życia kobiety są zmęczone i rozczarowane. Gdy pytają losu, dlaczego ich życie to ciągłe dawanie innym, a nic dla siebie, wokół panuje cisza.
Nikt nie ucieszy się, iż jesteś wyczerpana i znużona, iż nie masz siły się cieszyć, iż jest ci źle. Nikt ci nie podziękuje za oszczędzanie na sobie. Ani ty, ani twoi bliscy.
Złe nawyki prowadzą do złego życia:
– Dobre przyzwyczajenia nie zawsze dają dobre życie, ale złe nawyki zawsze prowadzą do nieszczęścia. Przyzwyczajenie oszczędzania na sobie pojawia się wraz z ukochaną osobą: partnerem lub dziećmi. Świat się przewraca – twoja osobowość, dotąd ważna, schodzi na dalszy plan. Matka kocha dziecko tak bardzo, iż gotowa jest się poświęcać. Zakochana kobieta rezygnuje z czasu, wygody i marzeń, byle tylko być przy ukochanym. Dzieci przyzwyczajają się, iż poświęcasz się dla nich, a partner – iż dla niego. To ty ich tego nauczyłaś.
Co się stanie, gdy kobieta zechce odzyskać siebie, przestanie oszczędzać i zapominać o własnych potrzebach? Jej bliscy, dla których tak wiele robiła, rozzłoszczą się. Tak, nikt nie powie: „To były wspaniałe czasy, dziękujemy! Teraz nasza kolej, by dać ci to samo!”. Będą wściekli, bo zabierasz coś, co uważali za oczywiste.
Jeśli kobieta bałaby się sprzeciwić tej złości, miną lata, dekady, aż w końcu zrozumie: „Gdzie podziało się moje życie?”. jeżeli nie chcesz, by twoje dni przeminęły w cudzych cieniach – nie oszczędzaj na sobie i nie pozwól innym. Każdy ma prawo do szczęścia.
Niepewność zniszczyła miliony szans:
– Czym jest oszczędzanie na sobie w szerszym sensie? To myślenie, iż nie jesteś dość dobra, by sięgnąć po wymarzoną pracę, iż inni są mądrzejsi, lepsi. Że nigdy nie nauczysz się tańczyć czy malować, bo nigdy tego nie robiłaś, a wokół tyle utalentowanych ludzi – po co więc zaczynać? Że inne kobiety są piękniejsze, bo mają prostszy nos lub bujniejsze włosy.
Oszczędzanie na sobie to nawyk, który każe ci zadowalać się małym i sięgać po najniżej wiszące owoce. To przyzwyczajenie, które budzi strach przed odmową – jeżeli coś ci nie wyszło, jeżeli ktoś cię odrzucił, nie znaczy to, iż masz rezygnować.
To nawyk, który nie pozwala marzyć, który odbiera ci siłę, by dążyć do tego, co wydaje się tak odległe i niemożliwe – do szczęścia.
Nie żałuj czasu dla siebie, wieczorów z książką w ręku, swoich pragnień i drobnych przyjemności. Czas spędzony z euforią nigdy nie jest stracony – odbudowuje utraconą energię.
Czasem wydaje mi się, iż ludzie wierzą, iż żyć będą wiecznie – wciąż czekają na cud, porównują się z innymi, odkładają wszystko na później, oszczędzając na samych sobie.
Nie ograniczaj swoich możliwości i nigdy nie porównuj się z innymi. Gdybym ja porównywał się z innymi pisarzami, zacząłbym oszczędzać na papierze i atramencie, uznając, iż nie jestem ich wart.
© Erich Maria RemarqueDlatego żyj tak, byś pewnego dnia nie musiała patrzeć wstecz z żalem, iż poświęciłaś siebie dla innych, a nikt choćby tego nie zauważył.
