We śnie, który był jak mgliste wspomnienie, przemknęły mi słowa, które brzmiały jak echo z innego świata:
„Gdy żądasz mało, otrzymujesz mało. Najpierw oszczędzasz na sobie, potem wszyscy oszczędzają na tobie…”
Erich Maria Remarque powiedział kiedyś: „Kobieta, która oszczędza na sobie, wzbudza w mężczyznach tylko jedno pragnienie — by oszczędzać na niej!”
Najpierw my oszczędzamy na sobie, potem życie oszczędza na nas.
Skromność, dobroć i cierpliwość — cechy, które pięknie brzmią w powieściach, tam też są wynagradzane, ale tylko na kartach książek. W rzeczywistości bywa inaczej: dla nieuczciwych ludzi skromność i dobroć to cechy, które można wygodnie wykorzystać.
Nie wszystkie dobre cechy są równie pożyteczne — czasem stają się zgubne. Gdy przy uczciwym człowieku stoi ktoś, kto go wykorzystuje, dobro staje się narzędziem zła. Pamiętaj o tym.
Każdy dobry, skromny człowiek musi umieć czytać w ludziach, by nie pozwolić sobą pomiatać. Ale aby rozumieć innych, trzeba najpierw zrozumieć siebie i zadać pytanie: dlaczego kobiety tak często oszczędzają na sobie i co w zamian otrzymują?
Nikt nie podziękuje ci za to, iż odmawiałaś sobie wszystkiego. To nie tylko kwestia pieniędzy — kobiety oszczędzają na czasie dla siebie, starają się dla wszystkich wokół kosztem własnych marzeń, tłumią własne pragnienia. To właśnie jest oszczędzanie na własnym życiu.
Ludzie się przyzwyczajają: jeżeli prosisz o mało, dostaniesz mało. Najpierw ty oszczędzasz na sobie, potem cały świat zaczyna oszczędzać na tobie. Kobiety, zmęczone i rozczarowane, pytają: „Za co mi to?”. Ale w odpowiedzi słyszą tylko ciszę.
Nikt nie ucieszy się, iż jesteś wyczerpana, iż nie masz siły się cieszyć, iż jest ci ciężko. Nikt nie podziękuje ci za wyrzeczenia. Ani ty, ani inni.
Złe nawyki prowadzą do złego życia:
Dobre nawyki nie zawsze dają szczęście, ale złe nawyki zawsze prowadzą do nieszczęścia. Przyzwyczajenie do oszczędzania na sobie rodzi się często wraz z miłością — do dziecka, do partnera. Świat się przewraca: twoje „ja” przestaje być najważniejsze. Matka kocha dziecko tak bardzo, iż gotowa jest się poświęcić. Zakochana kobieta rezygnuje ze swoich marzeń, czasu, wygody — byle tylko być blisko ukochanego. Dzieci przyzwyczajają się, iż poświęcasz się dla nich, partner — iż dla niego. To ty ich tego nauczyłaś.
Co się stanie, gdy kobieta zechce odzyskać siebie? Jej bliscy, dla których się poświęcała, wpadną w gniew. Nikt nie powie: „Dziękujemy, teraz nasza kolej!”. Będą wściekli, iż odbierasz im to, co zawsze dostawali jak powietrze.
Jeśli kobieta boi się sprzeciwić, miną lata, dekady, aż pewnego dnia zrozumie: „Gdzie się podziało moje życie?”. jeżeli nie chcesz, by twoje życie przeminęło za kulisami życia innych — nie oszczędzaj na sobie. Każdy ma prawo do szczęścia.
Niepewność zniszczyła miliony możliwości:
Co znaczy „oszczędzać na sobie”? To myśleć, iż nie zasługujesz na wymarzoną pracę, iż inni są lepsi. Że nie nauczysz się tańczyć, bo nigdy tego nie próbowałaś, a wokół tyle utalentowanych ludzi. Że inne kobiety są piękniejsze, bo ich nos jest prostszy, a włosy bujniejsze.
Oszczędzanie na sobie to nawyk, który każe ci zadowalać się okruchami i bać się marzyć. Nawyk, który uczy lęku przed odmową: jeżeli coś ci się nie uda, nie znaczy to, iż masz rezygnować.
To nawyk, który nie pozwala ci dążyć do tego, co wydaje się niemożliwe — do szczęścia.
Nie oszczędzaj na czasie dla siebie, na wieczorach z ulubioną książką, na drobnych radościach, które kochasz. Czas spędzony z przyjemnością nigdy nie jest zmarnowany — odnawia siły.
Czasem wydaje mi się, iż ludzie wierzą, iż będą żyć wiecznie: czekają, aż szczęście spadnie z nieba, porównują się z innymi, odkładają wszystko na później.
Nie ograniczaj siebie i nigdy nie porównuj się z innymi. Gdybym ja, pisząc, porównywał się do innych autorów, zacząłbym oszczędzać na papierze i atramencie, bo uznałbym, iż nie jestem ich godny.
© Erich Maria Remarque.
