W sercu Gór Izerskich, gdzie świerki zbijają się w gęsty cień, a powietrze pachnie wilgotnym mchem i starą legendą, znajduje się miejsce, które z pewnością nie zabiega o poklask – a mimo to potrafi oczarować. Velký Štolpich, jeden z najbardziej widowiskowych i zarazem dzikich wodospadów czeskich Gór Izerskich, to sceneria jak z kina przygodowego. Tyle iż bez efektów specjalnych. Bo tutaj wszystko jest prawdziwe. Wodospad rozciąga się na niemal trzydziestu metrach skalnej ściany, po której potok Štolpich rozbija się z impetem, tworząc serię progów, kaskad i mniejszych uskoków. Huk spadającej wody niesie się echem po wąwozie, a unosząca się mgiełka wypełnia przestrzeń wokół jak naturalny filtr do obiektywu. Zieleni tu pod dostatkiem – głównie w postaci starego bukowego lasu, który objęto ochroną jako rezerwat Jizerskohorské bučiny. Miejsce to znalazło się w 2021 roku na liście UNESCO, co tylko potwierdza jego wyjątkowość.
Nie ma tu drewnianych kładek z barierkami ani punktów gastronomicznych z gorącymi goframi. Velký Štolpich jest surowy. Prawdziwy. Dla jednych może zbyt niedostępny, dla innych – idealny. Zwłaszcza jeżeli preferujesz samotność, szum wody zamiast muzyki z głośnika i błoto na butach zamiast asfaltu pod nogami.
[foto:7540157]
Wodospad nie jest jedną zwartą ścianą wody. To raczej cała sekwencja – od największej, cztero- czy pięciometrowej
