Japońskie wydawnictwo Esoteric, część firmy produkującej elektronikę, przygotowało trzy nowe tytuły.
Dwa z nich należą do serii „Classic Reissue” i przynoszą nagrania muzyki klasycznej: Bruckner „Symphony No. 8 (Haas edition)” oraz „Farewell Concert: Homage to Gerald Moor. Znacznie ciekawsza wydaje się jednak trzecia reedycja. To płyta Chicka Corei „Now He Sings, Now He Sobs +8”, którą Esoteric wznawia popularną serię w ramach których ukazywały się reedycje jazzowych tytułów. Po raz pierwszy będzie to samodzielna płyta, a nie box.
Wszystkie płyty ukażą się 28 czerwca tego roku.
BRUCKNER Symphony No. 8 (Haas edition), Decca | Universal Music LLC/Esoteric ESSD-90307, SACD/CD
FAREWELL CONCERT: Homage to Gerald Moor, Warner Classic | Warner Music Japan Co., Ltd./Esoteric ESSW-90309/10, SACD/CD
CHICK COREA Now He Sings, Now He Sobs +8, Solid State | Universal Music LLC/Esoteric ESSB-90308, SACD/CD
Wydawane przez Esoteric na hybrydowych krążkach płyty SACD oraz na LP są masterowane samodzielnie w studiu masteringowym wydawcy; pisaliśmy o nim w artykule ESOTERIC MASTERING • Master Sound Works. Esoteric właśnie wydał dwa nowe tytuły na winylu.
Studio masteringowe o Now He Sings, Now He Sobs +8 mówi:
Pierwsze wydanie na CD miało balans stereo z fortepianem, basem i perkusją zlokalizowanymi w pobliżu centrum, ale wersja ESOTERIC odtwarza układ fortepianu w centrum, perkusji po lewej stronie i basu po prawej stronie, co jest zbliżone do oryginalnału. Nie jest to jednak układ „ping-pong stereo” z wczesnych lat 60., w którym lewy i prawy kanał są od siebie niezależne, ale raczej bardziej naturalny rozkład. Brzmienie Chicka Corei jest uchwycone z dość twardym atakiem fortepianu, ale staraliśmy się uchwycić wszystkie piękne pogłosy i wyraźne podteksty tej twardości. Mamy nadzieję, iż będziecie się państwo cieszyć się miękkością i pełnią jego gry.
Now He Sings, Now He Sobs +8, album tria młodego Chicka Corei, został wydany przez wydawnictwo Solid State Records w 1968 roku. To arcydzieło tria fortepianowego z końca lat 60. zostało „wskrzeszone” dzięki najnowszemu masteringowi DSD. Oprócz takiej samej kolejności utworów jak na oryginalnym LP, jest to pierwsze wydanie na hybrydowej płycie Super Audio CD tego doskonałego nagrania, które zawiera również sesję z tego samego dnia, która wcześniej nie była wydana.
Wydawca pisze:
Nieśmiertelne nagrania Chicka Corei, które otworzyły nowe możliwości na gorącej scenie jazzowej lat 60. To drugi album Chicka Corei w roli lidera, pierwszy nagrany jako trio fortepianowe.
Od połowy lat 50. jazz ewoluował w jeszcze szybszym tempie, ponieważ nowoczesny jazz oparty na bebopie, który do tej pory był głównym nurtem, oraz bardziej emocjonalny styl hard bopu, który się z niego rozwinął, zaczął się zakorzeniać. Pojawił się free jazz, który zerwał z tonalnością, podobnie jak Sidewinder Lee Morgana i Watermelon Man Herbiego Hancocka. Narodziły się również popowe hity z rockowym bitem, takie jak The In Crowd Ramseya Lewisa i Memphis Underground Herbiego Manna, a popularne utwory były wykonywane ze smyczkami w tle, takie jak A Day in the Life Wesa Montgomery’ego.
Popularny stał się również jazz easy listening, w którym znane utwory wykonywano ze smyczkami w tle, jak na przykład A Day in the Life Wesa Montgomery’ego. W międzyczasie hard bop wciąż żył i miał się dobrze, a Miles Davis i inni używali technik modalnych, a John Coltrane podążał w kierunku bardziej radykalnego free jazzu, a jazz stawał się coraz bardziej wielobiegunowy.
Album Now He Sings, Now He Sobs, nagrany pod koniec lat 60., przyciągnął uwagę jako trio fortepianowe z najbardziej progresywną interpretacją gorących lat 60. Gdy tylko został wydany w Japonii, został zamówiony przez wiele kawiarni jazzowych, które istniały w tym czasie w Japonii, i został wyróżniony w magazynie jazzowym „Swing Journal”, a recenzent Jinichi Uekusa przetłumaczył tytuł jako Myślałem, iż śpiewa, ale on płakał i chwalił występ. Nowa koncepcja, różniąca się od występów Billa Evansa i Oscara Petersona, zyskała duża popularność w Japonii.
