Program festiwalu Kinopolska 2025 w Paryżu

18. edycja festiwalu KINOPOLSKA odbędzie się w dniach 17–21 września 2025 roku w paryskim kinie L’Arlequin. To coroczne wydarzenie, organizowane przez Instytut Polski, przyciąga miłośników ambitnego i różnorodnego kina polskiego.

W tegorocznej edycji festiwalu pojawi się nowość: jury studenckie, złożone z młodych, pasjonujących się kinem osób. Dodatkowo publiczność będzie mogła głosować i przyznać własną nagrodę – Prix du Public dla ulubionego filmu.

Harmonoram festiwalu

ŚRODA, 17 września

17.00 – Que ma volonté soit faite / reż. Julia Kowalski (99 min)
– Spotkanie z reżyserką >>> zobacz więcej

20.00 – Kulej. Dwie strony medalu / Kulej. All That Glitters Isn’t Gold
reż. Xawery Żuławski (150 min)
– spotkanie z twórcami filmu, film krótkometrażowy przed seansem >>> zobacz więcej

CZWARTEK, 18 września

17.00 – Rzeczy niezbędne / Travel Essentials
reż. Kamila Tarabura (101 min)
– spotkanie z twórcami >>> zobacz więcej

20.00 – Wrooklyn Zoo / reż. Krzysztof Skonieczny (124 min)
– spotkanie z twórcami, film krótkometrażowy przed seansem >>> zobacz więcej

PIĄTEK, 19 września

17.00 – Utrata równowagi / Loss of Balance
reż. Korek Bojanowski (98 min)
– spotkanie z twórcami filmu >>> zobacz więcej

20.00 – Pod wulkanem / Under the Volcano
reż. Damian Kocur (105 min)
– spotkanie z twórcami, film krótkometrażowy przed seansem >>> zobacz więcej

SOBOTA, 20 września

11.00 – Pan Olbrychski / Mr Olbrychski
reż. Robert Wichrowski (93 min)
– spotkanie z twórcami filmu, film krótkometrażowy przed seansem >>> zobacz więcej

14.00 – A Real Pain
reż. Jesse Eisenberg (90 min)
– spotkanie z twórcami, film krótkometrażowy przed seansem >>> zobacz więcej

17.00 – Biała odwaga / White Courage
reż. Marcin Koszałka (116 min)
– spotkanie z twórcami >>> zobacz więcej

20.00 – Dziewczyna z igłą / La Jeune Femme à l’aiguille
reż. Magnus von Horn (122 min)
– spotkanie z twórcami, film krótkometrażowy przed seansem >>> zobacz więcej

NIEDZIELA, 21 września

11.00 – Smok Diplodok i warsztaty dla dzieci
reż. Wojtek Wawszczyk (93 min)
– Pokaz dla młodej widowni >>> zobacz więcej

14.00 – Jak być kochaną / L’art d’ętre aimée
reż. Wojciech Has (97 min) >>> zobacz więcej

17.00 – Listy z Wilczej / Letters From Wolf Street
reż. Arjun Talwar (99 min)
– spotkanie z twórcami filmu >>> zobacz więcej

20.00 – Simona Kossak
reż. Adrian Panek (100 min)
– spotkanie z twórcami, film krótkometrażowy przed seansem. >>> zobacz więcej

Informacja o filmach + zajawki

Bądź wola moja (Que ma volonté soit faite) – reż. Julia Kowalski

Film opowiada o młodej Nawojce, która mieszka z ojcem i braćmi na rodzinnej farmie. We Francji dziewczyna skrywa niezwykłą moc, ujawniającą się w chwilach pożądania. Jej zdolności wymykają się spod kontroli, gdy do wioski wraca Sandra — kobieta z przeszłością, która budzi w niej fascynację. Francja staje się tłem opowieści o pragnieniu i niebezpiecznej sile ukrytej w człowieku.

Kulej. Dwie strony medalu (Kulej. All That Glitters Isn’t Gold) – reż. Xawery Żuławski

„Kulej. Dwie strony medalu” to dokument poświęcony legendarnemu polskiemu bokserowi Jerzemu Kulejowi. Film ukazuje jego drogę od robotniczych korzeni do olimpijskiego złota i kariery politycznej. Twórcy sięgają po archiwalia, wspomnienia bliskich oraz wypowiedzi ekspertów. Sportowy sukces zostaje zestawiony z osobistymi dylematami i blaskiem życia publicznego. Reżyser nie unika tematów trudnych, ukazując złożoną osobowość mistrza. To opowieść o cenie sławy, sporcie i przemianach społecznych w Polsce XX wieku.

Dziewczyna z igłą (La jeune femme à l’aiguille) – reż. Magnus von Horn

„Dziewczyna z igłą” to opowieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami z powojennej Kopenhagi. Film przedstawia losy młodej kobiety, która trafia do podejrzanego domu opieki prowadzonego przez charyzmatyczną pielęgniarkę. W świecie pełnym przemocy i kontroli bohaterka musi dokonać dramatycznych wyborów. Reżyser ukazuje mechanizmy społecznego wykluczenia i manipulacji. Estetyka filmu nawiązuje do klasycznego kina noir. Atmosferę budują surowe zdjęcia i chłodna kolorystyka. To mocny, poruszający dramat psychologiczny o samotności i pragnieniu miłości.

„Utrata równowagi” – reż. Korek Bojanowski

„Utrata równowagi” to psychologiczny dramat ukazujący zmagania młodego tancerza z własnym ciałem i oczekiwaniami środowiska artystycznego. Film opowiada o cienkiej granicy między pasją a destrukcją, balansując na styku perfekcjonizmu i autodestrukcji. Reżyser w realistyczny sposób przedstawia fizyczne i emocjonalne konsekwencje wyczerpującego treningu. Oszczędna forma wizualna i sugestywna ścieżka dźwiękowa podkreślają narastające napięcie. Obraz porusza temat samotności w świecie rywalizacji i pozornej siły. To intymny portret upadku i próby odzyskania kontroli. Film miał swoją premierę na międzynarodowych festiwalach kina niezależnego.

„Wrooklyn Zoo” – reż. Krzysztof Skonieczny

„Wrooklyn Zoo” to współczesna opowieść o zakazanej miłości osadzona na ulicach Wrocławia. Główny bohater, 18-letni skater Kosa, marzy o wyjeździe do Los Angeles i wielkiej karierze. Jego plany komplikują się, gdy poznaje Zorę – tajemniczą dziewczynę z romskiej społeczności. Między młodymi rodzi się intensywne uczucie, które kwitnie mimo uprzedzeń i przemocy wokół. Film łączy brutalny realizm z poetyką miejskiego snu i rytmem ulicznego życia. Wyróżnia się oryginalną ścieżką dźwiękową oraz dynamicznymi zdjęciami Wrocławia. To historia buntu, młodości i miłości, która nie godzi się na kompromisy.

„Pod wulkanem” – reż. Damian Kocur

„Pod wulkanem” to współczesna opowieść o napięciach emocjonalnych w cieniu majestatycznego krajobrazu. Film ukazuje parę, która próbuje odbudować relację podczas wakacyjnego wyjazdu na Sycylię. Narastające milczenie i ukrywane emocje prowadzą do punktu krytycznego. Kamera obserwuje bohaterów z dystansu, rejestrując codzienne gesty i niewypowiedziane słowa. Reżyser stawia na realizm, minimalizm dialogów i grę napięć między postaciami. Krajobraz wyspy staje się metaforą wewnętrznego niepokoju. To intymne kino o emocjonalnym oddaleniu i potrzebie bliskości.

„Rzeczy niezbędne” – reż. Kamila Tarabura

„Rzeczy niezbędne” to intymny portret relacji matki i córki w obliczu nagłej utraty domu. Film rozgrywa się w środowisku interwencji kryzysowej i ukazuje emocjonalne skutki przemocy domowej. Reżyserka koncentruje się na detalach codzienności i procesie odzyskiwania kontroli nad życiem. Minimalistyczna forma i surowa estetyka podkreślają autentyczność przeżyć bohaterów. Obraz powstał we współpracy polsko-francuskiej i był prezentowany na festiwalu w Cannes w sekcji La Cinef. To opowieść o tym, co naprawdę jest „niezbędne”, gdy wszystko inne zostaje utracone.

„Prawdziwy ból” (A Real Pain) – reż. Jesse Eisenberg

„Prawdziwy ból” to dramat opowiadający o dwóch kuzynach, którzy po śmierci babci wyruszają w podróż do Europy Środkowo-Wschodniej. Celem wyprawy jest odwiedzenie miejsc związanych z historią ich rodziny, ocalałej z Holokaustu. Film łączy motywy żałoby, pamięci i tożsamości. W miarę rozwoju akcji bohaterowie konfrontują się z różnicami charakterów i trudnymi emocjami. Eisenberg subtelnie balansuje między humorem a melancholią. Produkcja została ciepło przyjęta na festiwalu Sundance 2024.

„Simona Kossak” – reż. Adrian Panek

„Simona Kossak” to biograficzny film dokumentalny poświęcony wybitnej biolog i obrończyni przyrody. Opowiada historię kobiety, która odrzuciła życie w mieście, by zamieszkać samotnie w leśniczówce w sercu Puszczy Białowieskiej. Film ukazuje jej codzienność wśród dzikich zwierząt, walkę o zachowanie naturalnych ekosystemów oraz starcia z naukowym i politycznym establishmentem PRL. Dzięki archiwaliom, nagraniom dźwiękowym i wypowiedziom bliskich powstaje portret bezkompromisowej osobowości. Kossak była pionierką ekologii w Polsce, ale też postacią kontrowersyjną i wyprzedzającą swoją epokę. Dokument pokazuje jej wyjątkową relację z naturą oraz samotność wynikającą z niezależności i odwagi. To opowieść o wolności, pasji i cenie, jaką trzeba zapłacić za życie w zgodzie z własnymi wartościami.

„Pan Olbrychski” – reż. Robert Wichrowski

„Pan Olbrychski” to film dokumentalny poświęcony jednej z ikon polskiego kina – Danielowi Olbrychskiemu. Produkcja ukazuje drogę artystyczną aktora od debiutu po największe role filmowe i teatralne. Twórcy wykorzystują archiwalia, niepublikowane wcześniej nagrania oraz rozmowy z samym bohaterem. Film porusza również tematy życia prywatnego, relacji z reżyserami i wpływu polityki na karierę. To osobisty portret człowieka, który stał się legendą jeszcze za życia. Produkcja miała swoją premierę w 2024 roku i została dobrze przyjęta przez krytyków.

„Biała odwaga” – reż. Marcin Koszałka

„Biała odwaga” to dramat historyczny, którego akcja rozgrywa się w czasie II wojny światowej na Podhalu. Film opowiada o losach górali, którzy mierzą się z okupacją, kolaboracją i dylematem lojalności wobec ojczyzny. W centrum historii znajduje się młody góral rozdarty między miłością a zdradą. Scenariusz inspirowany jest prawdziwymi wydarzeniami związanymi z tzw. Goralenvolk. Reżyser ukazuje złożoność lokalnej tożsamości i moralnych wyborów w ekstremalnych warunkach. Film łączy kino artystyczne z dramatem społecznym i silnym tłem historycznym.

„Jak być kochaną” – reż. Wojciech J. Has (1962 r.)

„Jak być kochaną” to subtelna opowieść o pragnieniu bliskości, samotności i iluzji uczuć. Film śledzi losy kobiety, która z pozoru prowadzi ustabilizowane życie, ale w rzeczywistości dryfuje między wspomnieniami a niespełnionymi marzeniami. Reżyser z niezwykłą precyzją ukazuje psychologiczne niuanse relacji i wewnętrzne zmagania bohaterki. Kamera zatrzymuje się na detalach, tworząc poetycki, niemal intymny portret emocjonalnej pustki. Estetyka filmu odzwierciedla melancholijny rytm codzienności i przemijania. To kino refleksyjne, powolne, głęboko osadzone w egzystencjalnym niepokoju. „Jak być kochaną” to hołd dla kobiecej wrażliwości i trudnej sztuki odnajdywania miłości.

„Smok Diplodok” (Diplodocus) – reż. Wojciech Wawszczyk

„Smok Diplodok” to pełnometrażowy film animowany. Tytułowy bohater to mały dinozaur, który wyrusza na pełną przygód wyprawę, gdy jego świat zaczyna znikać. Towarzyszą mu ekscentryczne postacie: czarodziej Hokus Pokus, naukowiec Profesorek Nerwosolek i pilotka Entomologia. Bohaterowie odkrywają, iż są postaciami z komiksu rysowanego przez zniechęconego twórcę. Rysownik, pogrążony w kryzysie, zaczyna niszczyć swój świat gumką. Diplodok próbuje go przekonać, by uratował ich rzeczywistość. Film łączy animację z sekwencjami aktorskimi i opowiada o sile wyobraźni, przyjaźni i twórczej odpowiedzialności.

„Listy z Wilczej” (Letters from Wolf Street) – reż. Arjun Talwar

„Listy z Wilczej” to osobisty dokument Arjuna Talwara, imigranta z Indii mieszkającego w Warszawie. Reżyser filmuje codzienne życie mieszkańców tytułowej ulicy, by oswoić własne poczucie wyobcowania. Towarzyszy mu Mo, dawna przyjaciółka ze szkoły filmowej, z którą odkrywają losy sąsiadów: listonosza, uchodźcy z Syrii czy sprzedawczyni warzyw. Ulica staje się symbolem współczesnej Europy – pełnej kontrastów, pamięci i migracji. Film porusza też temat nacjonalizmu i przemocy. Jednocześnie pokazuje siłę lokalnych więzi i codzienne gesty solidarności. To elegia dla zmarłego przyjaciela i próba odnalezienia domu w obcym miejscu.