Mój związek z pierwszym mężem rozpoczął się na ostatnim roku studiów. Wszystko działo się zbyt szybko, nie zdążyłam jeszcze poznać teściowej, a już podpisaliśmy akt ślubu.
Szczerze mówiąc, w tamtym momencie nie wiedziałam nic o moim narzeczonym. Lubiłam go jako dobrego faceta o czystym sercu i nie wiedziałam nic więcej. Myślałam, iż łączyła nas miłość na całe życie, ale z czasem zaczęłam dostrzegać w nim pewne wady. Był bardzo leniwy, nie miał stałych dochodów, a pieniądze dostawaliśmy od jego brata, który był jego całkowitym przeciwieństwem.
Skoro byli rodzeństwem, powinni mieć przynajmniej jedno podobieństwo, ale tak nie było. Mój mąż całymi dniami siedział w domu, pił piwo, oglądał piłkę nożną i choćby nie próbował zmienić naszego życia na lepsze. Jego brat Janek natomiast cały dzień był w pracy, a później chodził na siłownię.
Kiedy nadszedł ten moment i poznałam brata mojego męża, zauważyłam, iż coś było ze mną nie tak. A mianowicie, iż coś zaczęłam do niego czuć. Janek nie był w żadnym związku. Wiedziałam na pewno, iż sympatia nie pojawiła się z powodu jego sytuacji finansowej. Po pewnym czasie zdałam sobie sprawę, iż moje romantyczne uczucia nie były jednostronne.
Wzięłam rozwód ze swoim leniwym mężem i wyszłam za jego brata. Żyło nam się bardzo dobrze. Nieustannie mnie rozpieszczał, chociaż karciłam go za dawanie mi zbyt wielu prezentów. Nie byłam przyzwyczajona do życia w bogactwie i nie chciałam tak drastycznie tego wszystkiego zmieniać.
Problemy zaczęły się po naszym ślubie. Wszyscy krewni po obu stronach zaatakowali mnie, mówiąc, iż odeszłam do innego mężczyzny dla pieniędzy. Gdyby tylko wiedzieli, jak ciężko było mi z bratem mojego obecnego męża…
