Ostatni odcinek Raj Sezon 1 ma poważne tajemnice do rozwiązania – zabójca prezydenckiego wciąż tam jest, gdzieś – Ale po odcinku 7 odpowiedział co najmniej jedno duże pytanie: jaka katastrofa doprowadziła 250 000 Amerykanów w ogromnym podziemnym bunkrze?
Odpowiedź zawsze musiała być niszczycielska, a jednak „dzień” wciąż potrząsnął mną do mojego rdzenia. Napisane przez Johna Hoberga i wyreżyserowane przez Glenna Ficarra i Johna Requa (którzy również wyreżyserowali pilota Raj), „Dzień” ożywia wiele koszmarów, butelkuje katastrofę w duszące kwater i zrzuca znaczną część pulchu z poprzednich sześciu odcinków; To z pewnością jeden z najbardziej niepokojących godzin telewizji, jakie kiedykolwiek byłem świadkiem. Według Hoberga, Ficarra i Requa… tak, to była nadzieja.
[Ed. note: This story contains spoilers for Paradise episode 7, “The Day.]
„The Day” odbędzie się w miejscu, w którym zakończył się Cliffhanger odcinka 6, a Xavier (Sterling K. Brown) trzymał diabelski miliarder Sinatra (Julianne Nicholson) w prochu. Ale Sinatra ma przewagę: przysięga, iż żona Xaviera, przypuszczalnie martwej po tym, jak cokolwiek okropnego wydarzyło się na powierzchni, żyje. Ekspedycje na powierzchnię znalazły się na Ziemi i dzięki nadajników krótkofalowych, Sinatra potwierdziła życie w całym kraju, w tym w Atlancie, które, jak uważa się za Xavier. „Nie znasz wszystkiego, co się wydarzyło” – mówi Sinatra Xavier.
Trudno winić Xaviera za myślenie, iż to zrobił. „Dzień” miga z powrotem do fatalnego poranka, gdy super wulkan eksplodował spod lodowca antarktycznego, wydalając miliony ton popiołu w atmosferę i topiąc duże kawałki lodowej szelf do oceanu. Napływ milionów galonów wody stworzył tsunami o wysokości o wysokości 300 stóp, które natychmiast zatarło Australia, dotarł do Florydy w ciągu dwóch godzin i zniszczył DC na pięć.
Pisarz John Hoberg, który wcześnie wszedł na pokład, aby opracować serię po tym, jak twórca Dan Fogelman napisał pilota, mówi, iż zespół przeprowadził mnóstwo badań przed wylądowaniem na konkretnym incydencie, który zapalił bezpiecznik Raj. Antarktyka Caldera ostatecznie uderzyła w słodkie miejsce: była środowiskowa, ale dyskusyjnie związana z klimatem. Aktywność sejsmiczna była przewidywalna, umożliwiając Sinatrę i flotę inżynierów skonstruowanie bunkra na czas na incydent, ale nie tak obliczalny (jak meteor), iż wydarzenie nie mogło złapać choćby wewnętrznych „kujonów prezydenta”. . A stopniowa natura tsunami otworzyła możliwości przedłużających się, ciężkich reakcji.
„Najważniejszą rzeczą, którą ciągle się dowiedzieliśmy, jest to, iż katastrofy są często tym kaskadowym efektem – to, jak ludzie reagują na to prawdziwą katastrofę”, mówi Hoberg. „W tym przypadku chcieliśmy czegoś, co było naturalne, ale ostatecznie to – ludzie i rządy próbują zabezpieczyć zasoby na przyszłość zrobiłbym Poprowadź wojnę, a to po prostu pogorszy się, ponieważ świat jest w pewnym sensie w tym uszkodzonym stanie. ”
Jak widzimy w „The Day”, erupcja wulkanu natychmiast zobaczyła narody głodne władzy wprowadzające nuklearne w celu zapewnienia dominacji. Gdy najlepsi amerykańscy urzędnicy starali się latać do „Versailles”, podziemny bunkier, prezydent Bradford (James Marsden) miał decyzję o uruchomieniu amerykańskiego arsenału w odpowiedzi, podczas gdy Xavier dupał się jak każdy inny Amerykanin, który nigdy nie wiedział, co nadchodzi. Ale w przeciwieństwie do większości ludzi, obaj mężczyźni mieli luksus bycia na pokładzie Air Force One.
Hoberg cytuje film Tony’ego Scotta z 1995 roku Crimson Tide Jako źródło inspiracji dla „The Day”. Thriller okrętów podwodnych stwierdza, iż Denzel Washington i Gene Hackman jest oficerami marynarki wojennej w sprzeczności z tym, czy kontynuować strajk nuklearny, w konflikcie ściśle odzwierciedlającym kryzys kubańskiego rakietowy, który Hoberg przywołuje na zimno „The Day”. Ta ambicja maksymalnego napięcia doprowadziła Hoberga i Fogelmana do wylądowania na ich centralnym zarozumiałości: podczas gdy świat na zewnątrz może doświadczyć tworzenia filmu o katastrofie na poziomie Rolanda Emmericha, „Dzień” miałby miejsce prawie całkowicie w najbliższej rzeczy Raj miał do okrętu podwodnego nuklearnego: Biały Dom.
„Wiedzieliśmy, iż chcemy czegoś w czasie rzeczywistym, więc moglibyśmy mieć rzeczywiste doświadczenie o tym, przez co przeszli ci wszyscy ludzie i jakie były ich trauma”-mówi Hoberg. „I podjęliśmy prawdziwy wysiłek, aby nigdy nie odejść od bycia w środku. Chcesz być w grze cały czas. ”
Zdjęcie: Disney
Dyrektorzy John Requa i Glenn Ficarra są najbardziej znani z komedii skoncentrowanych na postaciach Szalona głupia miłość I Centrumale scenariusz „The Day” zażądał odcienia. „Oboje rozmawialiśmy ze sobą i byliśmy jak:„ Paul Greengrass ” – wspomina Requa. „„ Musimy Paul Greengrass z tego gówna ”.
Wzywając ducha Supremacja Bourne I United 93 oznaczało zbiór konwencjonalnych stylów strzelania z serii takiej Raj. Requa i Ficarra zakończyły akcję w Białym Domu jak sztuka, strzelając 10-stronicowymi kawałkami lub dłużej, aby stworzyć spontaniczność i bezpośredniość. Aby uchwycić więcej zamieszania, Ficarra zauważa, iż zmienili choćby proporcjonalny współczynnik serii, rozszerzając się z niewielkiej ultrowej do ramki Boxier 16: 9.
„Nie musisz kierować podmiotami, gdy zestaw jest wypełniony napięciem”, mówi Requa. „Biegasz z aparatem, zbierasz tutaj aktorów, zbierasz ich tam i biegasz z aparatem, aby uzyskać mały kawałek tego”.
Ponieważ znaczna część zniszczenia Ziemi gra nad transmisjami telewizyjnymi, choćby klipy sztucznych odcinka zostały nakręcone z wyprzedzeniem i grane na żywo w pokoju, aby obsada mogła zareagować. Requa wskazuje na wspomnienia o oglądaniu ataków z 11 września na World Trade Center, które grały w telewizji, i było to wrażenie, iż chciał wyczarować w odcinku. „Nie mogliśmy uzyskać żadnych informacji, ani choćby prawdy o tym, co się dzieje. choćby prezydent Stanów Zjednoczonych nie wie, co się dzieje. Są sprzeczne pomysły [about what’s going on]. Jest w scenariuszu i chcieliśmy to wizualizować. ”
Hoberg twierdzi, iż wszystkie obliczenia, w scenariuszu oraz od Requa i Ficarra, służą zastanowieniu, w jaki sposób takie wydarzenie może naprawdę spaść – kiedy choćby polityka i nauka opadają, aby ujawnić surowy nerw ludzkiej reakcji. Ale pod koniec dnia, Raj przez cały czas ma oświadczenie polityczne: nie wszyscy wybierają się do Wersalu. Choć jest to godne podziwu, gdy prezydent Marsden Cal Bradford przeciwstawia się swoim pracownikom i zabrał się do fal powietrznych, aby stać się prawdziwym populacją USA, wielu jego długoletnich pracowników, mając nadzieję, iż przejażdżka w bezpieczne Gdy zabrał się do bunkra Sinatry.
„To jest takie skomplikowane” – mówi Hoberg o domniemanym charakterze politycznym odcinka. „U podstaw tego całego jest to, kto pójdzie, który jest wystarczająco wyjątkowy, aby go wybrać. Kiedy widzisz tych, którzy nie są wystarczająco wyjątkowi, a następnie ci, którzy są wystarczająco wyjątkowi, trudno powiedzieć, iż wszyscy są równi. To część tego, czym jesteśmy jako kraj, ale to jest jak… nie. Istnieje grupa miliarderów, którzy coś finansują, kupują swoją drogę, a my mamy prezydenta i ludzi otaczających go, są wybrani, są wyjątkowe ”.
Raj jest teraz strumieniowo na Hulu, z finałem na 4 marca.
