Joanna Tekieli ponownie udowadnia, iż mistrzowsko potrafi łączyć narrację historyczną z subtelnymi elementami słowiańskich wierzeń, tworząc opowieść o wyjątkowych relacjach międzyludzkich i życiowych wyborach. Drugi tom jest nieco poważniejszy od pierwszego, a przyroda ponownie odgrywa rolę pełnego życia tła, w którym odbijają się nastroje i emocje mieszkańców Wiklińca. Zachęca do refleksji, daje przyjemność płynącą z podróży w czasie i pozostawia czytelnika ze spokojem w sercu.






