Numer 2025/403

Film

Miny (Klara Cykorz)

Ostatnie lata w karierze Nicole Kidman nie były dobre. Po tryumfie w pierwszym sezonie „Wielkich kłamstewek” (2017) aktorka na dobre rozgościła się w streamingu, ale w najgorszym możliwym znaczeniu. W „Babygirl” Haliny Reijn Kidman wraca jednak do formy

Literatura

Pamięć Syzyfa (Monika Ochędowska)

Nieprzypadkowo w „Czarnym weselu” pojawiają się idee mające bezpośrednie przełożenie na politykę współczesnego Izraela. Edward Pasewicz pokazuje długie trwanie syjonistycznego ruchu Ze’ewa Żabotyńskiego, jego racje i oddziaływania

Książki z miłości, nie dla wojny (Olha Kupriyan )

Wojna jest dla nas częścią rzeczywistości i nasze dzieci rosną właśnie teraz. W tych warunkach przeżywają swoje życie i potrzebują różnych – realistycznych i fantastycznych, śmiesznych i poważnych, poetyckich i prozatorskich – książek o sobie

Muzyka

Wszystko śpiewa (Iga Batog)

Pieśń jest nośnikiem tożsamości, a jej zbiorowe wykonanie tworzy wspólnotę. Nic więc dziwnego, iż często sięga po nią Zygmunt Krauze, dla którego oczywiste jest społeczne oddziaływanie muzyki

Z Podlasia, czyli zewsząd (Adela Kiszka)

Tłusty bas, szydełkowane kominiarki, rumiane policzki, biały zaśpiew i fluorescencyjna gangsterka hasająca na tle drewnianych chat i sidingu – oto Sw@da i Niczos, i ich Podlasie bounce

Obyczaje

Dwie codzienności (Piotr Szwed)

Początkowo lektura „Życia codziennego nauczycieli w II Rzeczypospolitej” Piotra Gołdyna otwierała mi oczy na fascynującą minioną epokę. Jednak podczas czytania kolejnych rozdziałów zacząłem zauważać, jak wiele szkolnych problemów sprzed wieku znam z własnego nauczycielskiego doświadczenia

Sztuka

One płyną (Monika Stelmach)

Nie chcemy, żeby ktoś nam zabierał prawo do decydowania o naszym ciele, ale również o naszej duchowości. Po raz kolejny chcemy całego życia – mówią twórczynie pierwszej retrospektywnej wystawy sztuki feministycznej w Polsce

Teatr

Pany, chamy, korporacje (Anna Pajęcka)

Teatr sięga znów po ludowe historie. Jędrzej Piaskowski osadza swoją opowieść w świecie korporacji, by pokazać, iż dawne hierarchie folwarczne przetrwały w nowych formach. Marcin Liber buduje widowisko, eksploruje realizm magiczny i odrzuca polską wieś jako kliszę

Україна

Книжки для любові, не для війни (Ольга Купріян)

Говорячи про досвіди війни, ми також розповідаємо про дитинство, сповнене бешкетів, експериментів, гідності, дружби й любові. Бо коли є загроза смерті, як ніколи видно цінність життя. Ми проживаємо його навіть тоді, коли мусимо щоразу починати з нової сторінки