Michael Madsen nie żyje. Gwiazdor filmów Quentina Tarantino miał 67 lat

Michael Madsen nie żyje. O jego śmierci poinformował dziś jego menadżer. Przyczyną zgonu okazał się zawał serca, po którym lekarzom nie udało się odratować aktora. W trakcie 40-letniej kariery Madsen swoją legendę zbudował występami w filmach Quentina Tarantino – "Wściekłymi psami", "Kill Billem" i "Nienawistną ósemką". Miał 67 lat.

Kim był Michael Madsen? Kariera aktora

Michael Madsen urodził się 25 września 1957 roku w amerykańskim mieście Chicago jako syn strażaka Calvina Madsena oraz poetki i producentki filmowej Elaine Madsen. Miał też dwie młodsze siostry, które poszły w jego zawodowe ślady – Cheryl ("Winnica") i Virginię ("Bezdroża").



Do świata aktorstwa dostał się występami teatralnymi w Steppenwolf Theatre prowadzony przez Johna Malkovicha. Z desek teatru na dobre wyemigrował do świata filmu za sprawą Johna Badhama i jego "Gier wojennych" z 1983 roku. Drugoplanowy występ pozwolił mu zaistnieć w świecie kinematografii na dłużej – już rok później wystąpił w "Wyścigu z księżycem" obok Nicolasa Cage'a i "Urodzonym sportowcu" z Robertem Redfordem. Kilka lat później partnerował też Kieferowi Sutherlandowi w "Czasie zabijania", a w "Zabij mnie jeszcze raz" Johna Dahla wcielił się w głównego filmowego antagonistę.

Prawdziwy przełom przyszedł wraz z początkiem lat 90. To właśnie 1991 roku najpierw Oliver Stone zaprosił go do pracy nad biografią zespołu "The Doors", a później Ridley Scott obsadził go w roli Jimmy'ego w swoim "Thelma i Louise". Sześć Oscarowych nominacji dla filmu Scotta wywindowało karierę Madsena – już rok później zagrał we "Wściekłych psach" Quentina Tarantino, wcielając się w Vica Vegę.



Rola w przełomowych "Wściekłych psach" była początkiem długoletniej współpracy Madsena i Tarantino. Aktor pojawił się bowiem łącznie w aż 5 produkcjach reżysera. Po "Wściekłych psach" były to kolejno: "Kill Bill: Vol. 1" i "Kill Bill: Vol.2", "Nienawistna ósemka" i "Pewnego razu... w Hollywood", gdzie wystąpił w niewielkim cameo.

Lata 90. pozostają okresem największego aktorskiego rozkwitu Madsena. Po debiucie u Tarantino zagrał główną rolę w thrillerze "Dom na wzgórzach"; pojawił się też w "Ucieczce gangstera" z Aleciem Baldwinem, filmie science fiction "Gatunek" u boku Foresta Whitakera i Bena Kingsleya, a także obu częściach kultowego "Uwolnić orkę". W 1994 roku wystąpił w westernie "Wyatt Earp". Ponad trzygodzinne widowisko zostało nominowane do pięciu Złotych Malin, co bolało aktora podwójnie – by wystąpić w filmie, odrzucił rolę Vincenta Vegi w "Pulp Fiction" czego żałował do końca swojej kariery. W 1997 roku zagrał też Sonny'ego Blacka w "Donnie Brasco", stając w filmie naprzeciw Ala Pacino i Johnny'ego Deppa.



Lata 2000. były wyjątkowo pracowitym czasem dla aktora; w ciągu dekady wystąpił bowiem w kilkudziesięciu pełnometrażowych produkcjach. W 2002 roku stanął u boku Jamesa Bonda w "Śmierć nadejdzie jutro" w roli Damiana Falco, a w 2005 pojawił się w adaptacji komiksu "Sin City – Miasto Grzechu" jako Detektyw Bob. Role w thrillerach zaczął z czasem przeplatać bardziej zróżnicowanymi występami. Pojawiał się zarówno w komediach ("Córka mojego szefa"), pastiszach ("Straszny film 4"), a choćby ambitnych, autorskich projektach – choćby w "Przejściu" Oliviera Assayasa albo "Strength and Honour" Marka Mahona. Do końca kariery to jednak właśnie thrillerowe role twardzieli pozostały jego autorską specjalnością.

Madsen zagrał łącznie w ponad 200 filmach rozłożonych na ponad 40 lat aktorskiej kariery. Do swojej pracy miał zdrowy dystans: w wywiadach podkreślał, iż choć dobrze wie, iż "większość z filmów, w których zagrał jest słaba, za coś trzeba płacić rachunki". Był aktywny zawodowo do końca życia – w zeszłym roku fani mogli oglądać go w "Arena Wars" i "Pojedynku monstrów". Obok aktorstwa pasjonował się także poezją. Jego tomik "Burning in Paradise" otrzymał w 1999 roku nagrodę Firecracker Alternative Book Award. Przedmowę do publikacji napisał reżyser Dennis Hopper.