„I ja, piszący te Kroniki, czuję niemałą pociechę z ukończenia wojny pruskiej, z odzyskania państw z dawna od Królestwa Polskiego odpadłych, z przyłączenia Prus do Polski, bolało mnie to bowiem, iż Królestwo Polskie szarpały dotąd i rozrywały rozmaite ludy i narody; teraz szczęśliwym mienię siebie i swoich współczesnych, iż oczy nasze oglądają połączenie tych państw ojczystych w jedną całość; ale byłbym szczęśliwszy, gdyby doczekał za łaską Bożą odzyskania i zjednoczenia z Polską Śląska, ziemi lubuskiej i słupskiej: z euforią zstępowałbym do grobu i słodszy miałbym w nim odpoczynek”.
Jan Długosz, Roczniki, czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego (1467)
