Bogato ilustrowane wydanie jednego z najważniejszych dzieł J.R.R. Tolkiena od wydawnictwa Zysk i s-ka ponownie zaprasza czytelników do magicznego świata Śródziemia. Władca Pierścieni: Dwie Wieże to druga część monumentalnej opowieści o walce dobra ze złem, w której losy Bractwa Pierścienia splatają się z mrocznymi intrygami i heroicznymi czynami.
Kontynuacja wielkiej przygody
Po dramatycznych wydarzeniach z Morii i rozbiciu Bractwa Pierścienia bohaterowie zmuszeni są obrać różne ścieżki. Frodo Baggins i Samwise Gamgee, tropieni przez Nazgûle, zmierzają ku Mordorowi, by zniszczyć Jedyny Pierścień. Ich przewodnikiem staje się Gollum, postać tragiczną, rozdarta między lojalnością a żądzą pierścienia. W tym samym czasie Aragorn, Legolas i Gimli ścigają Uruk-hai, aby uratować Merry’ego i Pippina, którzy z kolei odkrywają potęgę entów w starożytnym Lesie Fangorn.
Równocześnie widzimy wzrost zagrożenia ze strony Sarumana, który gromadzi armię w Isengardzie. W epickim oblężeniu Helmowego Jaru Rohan stawia opór siłom zła, a Théoden, pod wpływem Gandalfa Białego, odzyskuje nadzieję i wolę walki.
Epicka narracja w dwóch częściach
Druga część Władcy Pierścieni dzieli się na dwie księgi:
- Księga III – Zdrada Isengardu, która skupia się na losach Aragorna, Legolasa, Gimliego oraz odnowionej potędze Gandalfie. Obejmuje heroiczne walki w Rohan i upadek Sarumana.
- Księga IV – Podróż do Mordoru, gdzie główny nacisk kładziony jest na trudną wędrówkę Froda i Sama, zdradziecką naturę Golluma oraz grozę spotkania z Szelobą, olbrzymim pająkiem z Mordoru.
Symbolika i tytuł
Tytuł Dwie Wieże od zawsze budził kontrowersje i dyskusje. Sam Tolkien przyznał, iż pozostawia go „nie do końca jasnym”, sugerując różne interpretacje. W różnych wersjach wskazywano, iż tytuł należy rozumieć poprzez Orthank i Barad-dûr, Minas Tirith i Barad-dûr, czy Minas Morgul i Orthank.
Ciekawostki
- Pierwsze wydanie Dwóch Wież miało miejsce 11 listopada 1954 roku w Wielkiej Brytanii.
- Powieść była wynikiem podziału Władcy Pierścieni na trzy tomy ze względu na powojenne braki papieru.
- Entowie, leśne olbrzymy, są symbolem ochrony natury przed bezmyślną destrukcją, co czyni powieść niezwykle aktualną.
- W 1999 roku w Chicago wystawiono adaptację sceniczną.
Adaptacje i spuścizna
Dwie Wieże doczekały się wielu adaptacji, w tym słynnego filmu Petera Jacksona z 2002 roku, w którym epickie bitwy, takie jak obrona Helmowego Jaru, zostały przedstawione z rozmachem niespotykanym wcześniej w kinie. Film ten, choć wprowadził pewne zmiany fabularne, doskonale oddał ducha oryginału, zachwycając widzów na całym świecie.
Władca Pierścieni: Dwie Wieże – książka kontra ekranizacja
Ekranizacja Petera Jacksona różni się od książki, wprowadzając istotne zmiany, które miały uczynić fabułę bardziej dynamiczną i przystępną dla kinowego odbiorcy. W adaptacji bitwa o Helmowy Jar została wzbogacona o udział elfów, co dodało jej dramatyzmu, choć w powieści broniący twierdzy Rohan mogli liczyć tylko na siebie. Postać Faramira została zmieniona, by ukazać go jako bohatera zmagającego się z pokusą Pierścienia, podczas gdy w książce od razu odrzuca jego wpływ.
Rozbudowano także wątki emocjonalne – rozmowa Arweny i Elronda dotycząca jej przyszłości z Aragornem oraz napięcia między Denethorem a jego synami wprowadziły większą głębię relacji rodzinnych. Dodano również widowiskowe sceny akcji, takie jak walka z wargami, których brak w książce. Niektóre wydarzenia, jak zdrada Golluma czy konfrontacja z Sarumanem, zostały przesunięte do trzeciej części, zmieniając tempo i strukturę narracji.
Obie wersje Dwóch wież oferują wyjątkowe doświadczenie – powieść skupia się na psychologii postaci i budowaniu świata, podczas gdy ekranizacja stawia na wizualne efekty i dramatyzm. Zarówno książka, jak i film zachwycają, pokazując, iż historia Drużyny Pierścienia ma wiele twarzy, które przemawiają do odbiorców na różne sposoby.
Władca Pierścieni: Dwie Wieże to nie tylko kolejny rozdział epickiej opowieści, ale również niezwykłe świadectwo geniuszu Tolkiena. Jego zdolność do budowania świata, złożonej fabuły i wielowymiarowych bohaterów sprawia, iż książka ta pozostaje jednym z najważniejszych dzieł literatury fantasy wszech czasów.
