Heathers – recenzja spektaklu. Drogi pamiętniczku…

popkulturowcy.pl 1 tydzień temu

**„Musical licealny żyje” i ma się dobrze! Heathers w reżyserii Agnieszki Płoszajskiej to szalona jazda bez trzymanki. Najnowsza premiera w Teatrze Syrena gwarantuje niesamowite przeżycia.**

Spektakl Heathers zawitał do Polski z przytupem. Szkoła to ostatnie ulubione miejsce nastolatków, w szczególności tych chodzących do Liceum Westerberg. Codziennie dręczeni przez swoich szkolnych „kolegów” nie mają ani chwili spokoju. Wyjątkiem są tytułowe Heathers – Heather Chandler, Heather McNamara i Heather Duke. Dziewczyny można uznać za ideały, którym nie wolno się przeciwstawić albo twój los będzie marny. Wyzwanie podejmuje Veronica Sawyer – była członkini grupy. Nastolatka w towarzystwie swojego nowego chłopaka, J.D., pokaże, iż choćby królowe szkoły mogą ponieść w końcu konsekwencje. Niespodziewanie jednak liczba uczniów się zmniejsza, a krwawe ślady są coraz liczniejsze…

Heathers to kiczowata czarna komedia, która przede wszystkim odsłania problemy, z jakimi borykają się nastolatkowie. Hejt czy fat shaming to niezwykle aktualne tematy. Miliony osób w młodym wieku się z nimi zmagają, jak śpiewają bohaterowie:

Kiedyś byliśmy dobrzy,

To możemy być dobrzy ponownie

Możemy piękni być…

Każdy powinien być akceptowany – jaki by nie był. Kiedy doszło do pierwszej śmierci, wszyscy zastanawiali się, co zrobili źle, i czy ktokolwiek miał jakikolwiek wpływ na „decyzję” tej osoby. Dopiero wtedy problemy nastolatków zostają zauważone przez dorosłych. „Nie oceniaj książki po okładce” także ma swój wydźwięk w tym musicalu. Ktoś uważany za mało inteligentnego i złego człowieka może być w rzeczywistości dobrą, ale zagubioną osobą, do której wystarczy wyciągnąć pomocną dłoń.

Scenografia odgrywa istotną rolę w musicalach. Nie inaczej jest w Heathers – szkoła przypomina bardziej więzienie niż bezpieczne miejsce dla nastolatków. Więzienne kraty informują, iż Liceum Westerberg to prawdziwa szkoła przetrwania, z której zwycięsko wyjdą tylko najsilniejsi. Scena jest wykorzystana w całości. Każdy jej kąt został porządnie zagospodarowany. Nie zabrakło kontaktu z publicznością, co było naprawdę efektowne.

Kostiumy idealnie wpasowują się w obecne trendy modowe. Heathers nie są ubrane tak samo, każda z nich ma własny, niepowtarzalny styl. Wiele osób zastanawiało się, jak przedstawiony zostanie J.D. – w płaszczu czy w kurtce? Mogę jedynie zagwarantować, iż jego postać na scenie prezentuje się znakomicie. Tak właśnie mógłby wyglądać J.D. w 2024 roku.

Heathers piosenkami i muzyką stoi. Ich wykonanie w polskiej wersji ciekawiło mnie najbardziej. Otwierający numer – Pięknie wyszedł oszałamiająco. Tak właśnie powinny zaczynać się musicale. Zagrało wszystko: światła, choreografia oraz wykonanie. Największą furorę zrobił numer Dziewczyna-zombie w wykonaniu Natalii Kujawy (Veronica), której towarzyszył Maciej M. Tomaszewski (J.D.). To prawdziwy ogień na scenie, który powiększa się z minuty na minutę. Na wyróżnienie zasługuje także Mój martwy synek-gej. Piosenka nie należała wcześniej do moich ulubieńców, ale po wykonaniu na żywo zdecydowanie musiała do nich trafić! o ile chodzi o Sklepik ze słodyczami, to czuję niedosyt. Kultowa piosenka nie wybrzmiała niestety tak dobrze, jak w oryginale. Nie wyszło najgorzej, ale mogło być lepiej.

Obsada, którą miałam przyjemność zobaczyć 7 września, wypadła rewelacyjnie. Wspomniani wcześniej – Natalia Kujawa i Maciej M. Tomaszewski – mają między sobą niezwykłą chemię. Gdy występują na scenie razem lub osobno pragnie się, żeby nigdy z niej nie zeszli. Ich wykonanie numeru Siedemnaście jest niezwykle emocjonalne, co jest ich wielką zasługą. Aleksandra Gotowicka, Karolina Gwóźdź oraz Joanna Gorzała jako tytułowe Heathers wymiatają. Nie pozwalają się zaszufladkować w swoich rolach, co czyni ich bohaterki oryginalnymi. Każda z nich w trakcie spektaklu odkrywa swoje prawdziwe „ja”. Karol Ledwosiński oraz Jędrzej Czerwonogrodzki jako Kurt i Ram spisują się idealnie. Są odrażający, śmieszni, momentami obrzydliwi – tacy, jacy mieli być. Agnieszka Rose lśni w roli Pani Fleming, która dostaje swoje 5 minut podczas piosenki Światła czas.

Heathers w reżyserii Agnieszki Płoszajskiej to niezwykle kolorowy musical ze świetną choreografią. Wykonania piosenek są spektakularne i na długo zapadają w pamięć. Bohaterowie są prawdziwi do bólu, co dodaje autentyczności poruszanym problemom. Najnowsza premiera w Teatrze Syrena to istotny głos, który mówi, iż nie jesteśmy sami oraz zasługujemy na akceptację bez względu na wiek.