Brak dostępności, kojarzący się do niedawna przede wszystkim z ograniczeniami architektonicznymi, jest w rzeczywistości dużo bardziej złożonym zagadnieniem. Na szczęście na uczelniach wyższych nie brakuje w tej chwili specjalistów z zakresu dostępności kultury. Jedną z placówek zainteresowanych tym tematem jest Instytut Sztuki i Designu Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, gdzie realizowane są m.in. ćwiczenia projektowe, mające na celu stworzenie ilustracji i komunikatów wizualnych, dostosowanych do potrzeb osób z trudnościami w odbiorze tradycyjnych form przekazu.
Zorganizowana we współpracy z Fundacją Muzeum Komiksu wystawa Wrażliwcy jest próbą poszerzenia tradycyjnego, ikono-lingwistycznego języka komiksu, poprzez wprowadzenie do niego nowych, narracyjnych form graficznych i przestrzennych, zaaranżowanych z troską o emocje odbiorców, a także bezpieczeństwo i warunki sensoryczne. W tym celu przestrzeń galerii została podzielona lekkim, tekstylnymi przegrodami, wykonanymi przez Olgą Śliwę, według projektu Dominiki Bobulskiej. Poruszające się łagodnie, częściowo przezierne tkaniny mają na celu wytworzenie przyjaznej atmosfery i ograniczenie bodźców wizualnych.
W wydzielonych w ten sposób przestrzeniach można znaleźć m.in. ilustracje Bogny Sroki-Muchy, inspirowane codziennymi, leśnymi spacerami z psem, którym towarzyszy interaktywna instalacja – pełna zapachów, faktur i małych odkryć, budujących więź z naturą. Temat odpoczynku i jego znaczenia w kontekście zdrowia fizycznego i emocjonalnego porusza także sąsiadujący z nią zin-plakat Dominiki Bobulskiej. W kolejnym „pokoju” odnajdziemy instalację Karola Patoły opowiadającą o doświadczeniu mizofonii. Do jej stworzenia artysta użył własnych słuchawek, które przez lata pomagały mu odgrodzić się od natrętnych dźwięków. Tuż obok problem przebodźcowania – tym razem w przestrzeni cyfrowej – omawia praca Przemka Liputa, złożona z serii ilustracji wykonanych w technice Ombro-cinéma oraz krótkiej animacji.
W głównej przestrzeni wystawy uwagę przyciąga monumentalna praca malarska Małgorzaty Malwiny Niespodziewanej, odnosząca się do idei Siostrzeństwa czyli wspierania, współdziałania i solidarności między kobietami. Sąsiaduje z nią seria kolaży Agnieszki Łukaszewskiej – metaforyczny portret, zbudowany z przedmiotów codziennego użytku, pamiątek i zwykłych śmieci. Na przeciwległej ścianie znajdziemy ilustracyjną, interaktywną instalację Magdy Żmijowskiej, inspirowaną średniowiecznym manuskryptem, oraz sensoryczny poliptyk Lecha Kolasińskiego, który umożliwia doświadczanie narracji graficznej osobom niewidomym i niedowidzącym. Zestaw prezentowanych prac zamykają nieco bardziej tradycyjne w formie: komiksy na płótnach Simeona Genewa, oraz wykonany w technice cyfrowej, monochromatyczny komiks Piotra Nowackiego, umożliwiający odbiorcy tworzenie własnych ciągów narracyjnych.
