Ma na koncie 21 książek, ale największą sympatię zdobyła seria o Cukierku. Zaczął pisać, żeby zachęcić do czytania swojego syna, a dziś jego historie lubią dzieci w całej Polsce. Waldemar Cichoń w czwartek (6 lutego) spotkał się z najmłodszymi uczniami Zespołu Szkół im. Juliusza Verne’a w Kielcach.
Dzieci bardzo dobrze znają Cukierka.
– To jest taki kot, który jest bardzo niegrzeczny. Jest łobuzem i bardzo lubi robić psikusy i robi je każdemu, np. ucieka na dwór, chowa się, a wszyscy go szukają, albo niszczy sweter pani – mówili uczniowie.
Książka „Cukierku, ty łobuzie!” rozpoczyna całą serię historii z tym bohaterem. W 2017 roku została wpisana na listę lektur szkolnych. Jak przyznaje Waldemar Cichoń, na początku to go przeraziło.
– Pomyślałem sobie, iż dzieciaki przestaną ją lubić. Na szczęście podobno tak nie jest. Podobno, mimo iż książkę trzeba przeczytać, a dodatkowo czasami wiedza z niej jest sprawdzana przy tablicy, albo na sprawdzianie, to dzieci ją lubią. Stąd chyba dobrze się stało. Bardzo często też słyszę od nauczycieli, iż wreszcie jest coś, co dzieciaki lubią czytać. Już nie lektury, które trącą myszką, ale coś nowego – mówi.
O tym, jaki jest odbiór książki, może się osobiście przekonać podczas spotkań autorskich.
– Ale ja je również traktuję jako formę rozwijania czytelnictwa. Dokładam małą cegiełkę do tego, by obronić dzieci przed tym, co otacza nas z każdej strony, czyli dość powszechną elektroniką. Staram się przekonać dzieciaki do tego, iż czytanie jest fajne, iż warto czytać, i iż książka to wcale nie jest nudziarstwo – tłumaczy.
06.02.2025. Kielce. Waldemar Cichoń podczas spotkania z uczniami Zespołu Szkół im. Juliusza Verne’a. / Fot. Dorota Klusek – Radio KielceI choć po serię o Cukierku chętnie sięgają najmłodsi, to Waldemar Cichoń przyznaje, iż nie ma gotowej recepty na to, jak zachęcić dzieci do czytania.
– Pierwszą książkę napisałem dla mojego syna Marcela, dzisiaj już dorosłego, 25-letniego mężczyzny, który mając siedem lat oświadczył mi, iż nie lubi książek i nie lubi czytać. A nasz dom był pełen książek, razem z żoną czytaliśmy naszym dzieciom od najmłodszych lat, sami kochamy książki. Wydawało nam się, iż robimy wszystko, żeby przekazać naszym synom miłość do czytania, a okazało się, iż jesteśmy kompletnie bezradni w starciu z innymi, konkurencyjnymi formami spędzania wolnego czasu. Z tej bezsilności wymyśliłem, iż napiszę książkę o Marcelu dla Marcela. Nie myślałem wtedy, iż ona będzie kiedykolwiek wydana, bo miała konkretnego adresata i miała go zachęcić do czytania. Uznałem, iż nikt nie oprze się temu, żeby przeczytać książkę o sobie. Jakoś to się udało. Zupełnie niezrozumiały dla mnie zbieg okoliczności sprawił, iż zawodowo zająłem się pisaniem książek. Robię to od 15 lat. Napisałem 21 książek, spełniłem swoje wielkie marzenie z dzieciństwa – zradza.
W gronie swoich ulubionych pisarzy Waldemar Cichoń wymienia urodzonego w Kielcach, Edmunda Niziurskiego.
– Wielki mój mistrz. Chciałbym pisać jak Niziurski. Uważam, iż jego książki się nie zestarzały. Jego można czytać, bo to jest tak cudowna literatura, tak błyskotliwa, tak śmieszna, tak inspirująca, iż chyba nie mam większego mistrza, jeżeli chodzi o literaturę dziecięcą i młodzieżową. Uważam, iż Niziurski zasługiwał na to, żeby zrobić międzynarodową karierę. Do dzisiaj go czytam, bo muszę się przyznać, iż do dzisiaj czytam książki dla dzieci. Nie tylko je piszę, ale też czytam i się tego w ogóle nie wstydzę. Niziurski to dla mnie absolutna klasyka, niedościgniony wzór – podkreśla.
Waldemar Cichoń cały czas pracuje nad kolejnymi projektami. O wielu nie chce mówić, ale już dziś zapowiada, iż ukaże się 13. część przygód Cukierka.
– Nie chciałem pisać kolejnej, ale dzieci nie dają mi spokoju. Myślałem, iż te 12 książek wystarczy, ale okazało się, iż nie wystarczy, więc premiera będzie na Dzień Dziecka. Natomiast niedawno była premiera mojej książki dla dorosłych, zbioru 11 opowiadań „To jest ważne, ale nie ma znaczenia” – mówi.
