#PsalmNaDzień
„Ty zapisałeś moje życie tułacze; przechowałeś łzy moje w swoim bukłaku: czyż nie są spisane w Twej księdze?” (Ps 56,9).
🔲 Wyobraź sobie, iż twoje życie to podcast. Codziennie nowy odcinek. Raz dramat, raz horror, innym razem brazylijska telenowela bez fabuły. Czasem śmiech, czasem cisza tak gęsta, iż aż boli. Gdy wszystko się układa – wszyscy słuchają. Gdy wybucha drama – robi się głośno. Ale kiedy siedzisz w ciemności, rozklejasz się po cichu i płaczesz w poduszkę… zostają tylko łzy. I On.
✍️ Bóg to jedyny słuchacz, który nigdy nie przełącza. choćby kiedy milczysz. choćby kiedy nie masz siły mówić. On się nie wzdryga. Nie robi z twojego życia showu. Nie wyciąga starych cytatów w stylu „a nie mówiłem”. Zamiast tego – zbiera każdą twoją łzę. Jakby była święta. Jakby twoje cierpienie było ważniejsze niż światowe nagłówki. I dokładnie tak jest. Bo Jemu nie chodzi o kontrolę czy wyliczanie – chodzi o miłość. Taką z czułością, bliskością, sercem.
Świat widzi dramat. Bóg widzi świętość. Twój ból ma swoje miejsce w Jego wiecznym archiwum.
💎 Czy wierzysz, iż Twoje łzy mają swoją wagę? Że nie są tylko emocjonalnym odpadkiem ani dowodem na słabość? One są jak perły. Ślady twojej historii, które Bóg zbiera z największą uwagą. Bo Jego miłość nie kończy się tam, gdzie kończy się twój optymizm czy oklaski innych. Każde „nie dam już rady” to sygnał SOS, który nie ginie w eterze – to modlitwa, którą Bóg słyszy. A kiedy nie masz już gdzie się schować – On zostaje. Zawsze. Z drzwiami otwartymi na oścież.
