„Zapomniane”: Metafizyka szurania kapci i kipiącego rosołu

Zdjęcie: Foto: Marcin Kube


Postacie Rafała Wojasińskiego snują się po bezdrożach i pustych przestrzeniach jak bohaterowie z filmów Andrieja Tarkowskiego czy Theo Angelopoulosa. Jak gdyby ich dziady trwały przez 365 dni w roku. I nie ma w tym nic z taniego dramatu metafizycznego. Recenzja książki „Zapomniane” wydanej przez PIW.