

Zabytek muzyki kościelnej z XVIII wieku odnowiony i udostępniony w Opolu.
Mowa o Śpiewniku nyskim z 1742 roku. To jeden z najcenniejszych zabytków w zbiorach Archiwum Państwowego w Opolu. Śpiewnik zawiera zapis nutowy pieśni wykonywanych w kościołach, a także opracowania głosowe. Zapisany jest dwoma różnymi charakterami pisma, ale nie można stwierdzić z całą stanowczością, czy nie tworzyło go więcej osób. Uwspółcześniony śpiewnik został wczoraj (20.02) zaprezentowany w Diecezjalnym Instytucie Muzyki Kościelnej w Opolu.
– To, do czego Śpiewnik nyski był używany nie jest jednoznacznie określone, ponieważ znajdują się tam teksty pieśni, opracowania wielogłosowe, być może śpiewały to chóry. Znajdują się tam także opracowania organowe z basso continuo, czyli z basem cyfrowanym – mówi Oliwia Kraft, redaktorka Śpiewnika nyskiego.
– W tym przypadku mamy do czynienia z wyjątkowym rękopisem, ponieważ zawiera on również zapis nutowy. w tej chwili oryginał jest w bardzo dobrym stanie. W latach dwutysięcznych był poddany kompleksowej konserwacji, papier został odkwaszony, miejsca uszkodzone były podklejone specjalną bibułką i została wymieniona okładka – dodaje Małgorzata Blach-Margos z Archiwum Państwowego w Opolu.
Opracowanie Śpiewnika Nyskiego z 1742 roku w zborach Archiwum Państwowego w Opolu wydane zostało we współpracy z Diecezjalnym Instytutem Muzyki Kościelnej. Książka była częścią pracy dyplomowej Oliwii Kraft.
Oliwia Kraft, Małgorzata Blach-Margos:









Autor: Maria Honka