Dwukanałowa projekcja wideo 13’’ Notes on the Dark Forest Theory (dźwięk: Kasia Piątkowska)
Instalacja: wydruk 3d, wskaźnik laserowy, szafa serwerowa, olejek perfumowany o zapachu kadzidła,
brelok, pryzmat
Jak postęp w kierunku zautomatyzowanej rzeczywistości stoi w relacji do wkroczenia w epokę post-racjonalności? W jaki sposób ta nowa ciemność wybrzmiewa w zradykalizowanych systemach wierzeń i ideologiach politycznych? Według Bogny Konior komunikacja to z jednej strony podstawowa potrzeba człowieka, niezbędna do tworzenia cywilizacji zdolnych do przetrwania – jednocześnie nieuchronnie dąży do generowania konfliktów, których brutalność i skala wzrasta wraz z zagęszczeniem połączeń. Zapośredniczona cyfrowo rzeczywistość rządzi się deterministycznymi prawami natury, której wszystkie ekspresje i reakcje są dyktowane zasadami dyktowanymi przez nasze technologie. Jesteśmy skazani na fatalistyczną naturę komunikacji.
Teoria Ciemnego Lasu w oparciu o Problem Trzech Ciał Liu Cixina wyjaśnia milczenie kosmosu tym, iż cywilizacje dzieląc jedną przestrzeń zasobów są skazane na śmierć, więc są zmuszone pozostać w ciszy, by nie ujawniać swoich koordynatów.
Zapada ciemność. Narastająca ilość zakłóceń na powierzchi rzeczywistości zwraca nas ku dogmatom. Automatyzacja życia wymagałaby pewnego wyjaśnienia, ale niestety, nie będzie żadnego. Możesz zostać swoją własną przewodniczką duchową – być może to będzie uwalniające. Z każdym znaczeniem, astralną projekcją nakierowaną w stronę nierdzewnej stali i światłowodów zanurzonych w oceanach, sieć staje się coraz bardziej złożona. Z każdą warstwą komplikacji rzeczywistość staje się coraz mniej klarowna dla nas.
Komputeryzacja to implementacja utopii Oświecenia, ale biorąc pod uwagę panujący Zeitgeist, może przestaliśmy być za-
praszani do uczestnictwa w jej tworzeniu. Cytując Bifo Berardiego: „Ciemność to negacja Oświecenia, ale jednocześnie jego kontynuacja”.
/////
Xtreme Girl to protagonistka narracji i avatar duetu artystycznego Leny Peplińskiej i Laury Radzewicz, założonego w 2022 roku. Pytanie o autentyczne „ja” i kwestionowanie uncanny sfer życia, gdzie ja zespala się z informacją w nieskończonej cybernetycznej pętli przycztnowo–skutkowej, stało się naglącą potrzebą naszych czasów. Xtreme Girl wykorzystuje medium wideo-eseju do spekulowania o przemianach kulturowo-społecznych, zachodzących w epoce komputeryzacji. Nawiązuje do nomenklatury i estetyki środowisk zajmujących się rozwojem technologii, by polemizować z ich dominacją i kontrolą.
