W połowie 2016 roku Taco Hemingway wypuścił Wosk, EP – wydawnictwo, które, choć skromne w objętości, zdobyło znaczące miejsce w jego dyskografii. To projekt, który pokazał rozwój liryczny i muzyczny artysty między wcześniejszymi minialbumami a pełnymi albumami.
Wosk stanowi przełom w twórczości Taco Hemingwaya – zwłaszcza pod względem dojrzałości lirycznej oraz brzmienia – zapowiadając późniejsze, bardziej ambitne projekty.
Co to jest Wosk – fakty podstawowe
Wosk to EP wydane 26 lipca 2016 r. przez Taco Corp oraz Asfalt Records. Składa się z sześciu utworów: Wosk, BXL, Szczerze, Wiatr, 515, Koła. Całkowity czas trwania to około 22 minuty.
Produkcja i odbiór
Producentami utworów są Rumak oraz Borucci. Minialbum został udostępniony bez wcześniejszych zapowiedzi. To był element strategii artysty polegającej na publikowaniu muzyki spontanicznie, zwykle cyfrowo lub jako darmowy download. Krytycy zauważyli, iż teksty są dalej mocno przemyślane, choć wskazywali na pewną powtarzalność motywów, a także momenty, kiedy narracja mogła być mniej dynamiczna. Niemniej Wiatr stał się jednym z bardziej popularnych utworów z tego czasu.
Znaczenie dla ścieżki artystycznej Taco Hemingwaya
Wosk plasuje się między wcześniejszymi EP-kami, takimi jak Umowa o dzieło z 2015 roku, a pełnoprawnymi albumami, jak Marmur z 2016 roku. To pomost: staje się widoczne zwiększenie produkcyjnej pewności i literackiej śmiałości. Utwory, takie jak Wiatr, pokazują zainteresowanie atmosferą miejską, emocją introspekcji, co później będzie charakterystyczne dla kolejnych płyt. Minialbum daje przestrzeń do eksperymentów z dźwiękiem oraz formą, zanim artysta poszedł w bardziej złożone koncepcje.
Wosk jako zapowiedź dalszej drogi
Analizując Wosk, łatwo dostrzec, iż jest to projekt, w którym Taco Hemingway wyraźnie dojrzewa jako narrator swojego pokolenia. EP pokazuje trzy najważniejsze aspekty, które potwierdzają tezę o przełomowym charakterze wydawnictwa.
Warstwa liryczna. Na Wosku artysta pozostaje wierny swojej obserwacyjnej metodzie opowiadania historii. Bohater jego tekstów wciąż porusza się po przestrzeni wielkiego miasta, rejestrując codzienne obrazy, a także ulotne emocje. W utworach pojawia się charakterystyczna dla Taco refleksja nad czasem, przemijaniem i miejscem człowieka w dynamicznej, miejskiej rzeczywistości. Te motywy, obecne już we wcześniejszych minialbumach, w Wosku zyskują większą głębię, a sam raper zaczyna łączyć perspektywę osobistą z bardziej uniwersalnym komentarzem.
Brzmienie i produkcja. Za produkcję odpowiadają Rumak oraz Borucci, którzy zadbali o spójność, a także atmosferę całego materiału. Dźwięki są bardziej wyważone niż w poprzednich projektach, a jednocześnie zyskują świeżość. Charakterystyczne bity budują klimat, który można określić jako nocny, kontemplacyjny – towarzyszący miejskim opowieściom snutym w rytmie kroków po pustych ulicach. To właśnie tutaj słychać przejście od prostszych podkładów do bardziej dojrzałego, przemyślanego brzmienia, które w pełni rozwinęło się później na Marmurze.
Miejsce w dyskografii i znaczenie dla kariery. Wosk powstał w okresie intensywnej twórczości Taco Hemingwaya i stanowi pomost między wcześniejszymi minialbumami a pełnoprawnymi albumami. To wydawnictwo jest świadectwem, iż raper znalazł własny język artystyczny – język codzienności, oparty na detalach, zwyczajnych sytuacjach oraz miejskiej topografii, które stają się materiałem do refleksji nad szerszymi zjawiskami. W tym sensie Wosk przygotowuje grunt pod późniejsze, pojęciowe projekty. EP, choć nie największe w dyskografii Taco Hemingwaya, odgrywa rolę kluczową: łączy doświadczenie z wcześniejszych prac z ambicją, która wybuchła w późniejszych albumach.
