przeplecione aksamitną duszą,
gdzie marzenia nigdy nie gasną,
wiecznie trwają, nieskończone!
Nie pomijaj wykrzykników — niech żyją,
w dni wpisane jak w książki,
nie krzyczące, iż czegoś zabrakło,
lecz mające litość po kropce,
delikatne, jak ciszy oddech.
naucz mnie nowych liter
tamte już wyświechtane
zużyły się bez pytań
w jedno długie zdanie
przez przecinki wyśmiane
opowiedz mnie raz jeszcze
stroną nieporwaną
gdzie w ciszy anioł umiera
próbując przepisać życie
na historię nową
Statystyki: autor: Toyer — 10 wrz 2025, 11:48