W zeszłym roku środowisko Krytyki Politycznej zorganizowało przy Jasnej 10 pierwszą edycję nowego festiwalu, nastawionego na włączanie w obiegi muzyki współczesnej i niezależnej, a także sztuk performatywnych i wizualnych żyjących w Polsce artystek i artystów migranckich. Program oparty został na zaaranżowaniu spotkań artystów i artystek migranckich z uznanymi postaciami warszawskiej sceny muzyki niezależnej. W tym roku idea jest podobna, a duety biegną niekiedy wręcz w poprzek sztuk i dyscyplin. Z perspektywy muzycznej trzeba napisać zwłaszcza o trzech z nich.
Po pierwsze, o spotkaniu Zuzanny Wrońskiej, znanej choćby z Ballad i Romansów, z Maximiliano Boberem, wszechstronnym multiinstrumentalistą, który eksperymentuje zarówno z improwizacją, jak i formami postoperowymi. Po drugie, o zestawieniu Jerzego Rogiewicza (np. Jerz Igor) oraz Zoi Mikhailovej, dj-ki i muzyczki elektronicznej znanej jako Facheroia. Wreszcie, o duecie Bartka Webera (m.in. Mitch & Mitch, Mir) oraz Sefy Sagira, wszechstronnego muzyka, performera oraz artysty nowych mediów. Zeszłoroczna edycja rzeczywiście przełożyła się na zacieśnienie więzi oraz współpracy różnych osób zaangażowanych w projekt, czy tym razem będzie podobnie?
15–17.11.2024
festiwal Warszawo, Moja Warszawo
Świetlica Krytyki Politycznej, Warszawa, Jasna 10
www.warszawa.krytykapolityczna.pl
Hubert Zemler na festiwalu Warszawo, Moja Warszawo
