Isa Genzken
Rzeźba, 2007
Praca zakupiona dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
„Przyznajemy otwarcie: nie będziemy kładli nacisku na trwałość ani solidność wykonania, twory nasze będą jak gdyby prowizoryczne, na jeden raz zrobione. jeżeli będą to ludzie, to damy im na przykład tylko jedną stronę twarzy, jedną rękę, jedną nogę, tę mianowicie, która im będzie w ich roli potrzebna. (…) Naszą ambicję pokładać będziemy w tej dumnej dewizie: dla wszystkich gestu inny aktor. (…) My dajemy pierwszeństwo tandecie. Po prostu porywa nas, zachwyca taniość, lichota, tandetność materiału. Czy rozumiecie (…) głęboki sens tej słabości, tej pasji do pstrej bibułki, dopapier mâché, do lakowej farby, do kłaków i trociny?” – tak ojciec bohateraTraktatu o manekinach(1933) Brunona Schulza wykładał swoją filozofię tworzenia trzem zasłuchanym nastolatkom. Sztuka 20-lecia międzywojennego, od dadaistycznejMechanicznej głowyRaoula Hausmanna (1920) po słynną Międzynarodową Wystawę Surrealizmu w Paryżu (1938), gdzie …
