Trzy miniatury tworzące „Tryptyk o ciężarze słów” badają związek między językiem a materią.
Wspólnym punktem wyjścia jest metaforyczne i dosłowne nadawanie słowom fizycznych adekwatności – ciężaru, gęstości, ruchu. Prace odwołują się zarówno do tradycji poezji wizualnej, jak i do współczesnych hipotez o fizycznej naturze informacji.
Słowa stają się tu zjawiskami podlegającymi prawom grawitacji, falowania i rozpadu – widzialnymi i słyszalnymi przejawami języka w przestrzeni cyfrowej.
