Artykuł opisuje sztukę teatralną, która z matematyczną precyzją i misternością układa w całość historie kobiet. Autor podkreśla, iż każda z bohaterek jest nie tylko kobietą, ale przede wszystkim człowiekiem. Ich losy i uczucia splatają się delikatnie i dyskretnie, a bohaterki spoglądają na siebie nawzajem jak w tysiącu luster. Są to matka i córki, siostry, rywalki, przyjaciółki, koleżanki z pracy, przedszkola i Domu Seniora.
Relacje międzyludzkie, w jakich znalazły się bohaterki, są opisane jako skomplikowane sieci, których rozmieszczenie jest precyzyjnie skonstruowane. Sztukę reżyseruje Miro Gavran, a na scenie występują Marta Bizoń, Dominika Markuszewska i Beata Schimscheiner. Premiera spektaklu odbyła się 3 lutego 2006 roku.
Przedstawiona sztuka w interesujący sposób ukazuje różnorodne relacje międzyludzkie, które kształtują życie kobiet. Mimo iż tematem jest kobieta, to buduje ona uniwersalne historie o ludzkich emocjach i kondycji. To niezbędne doświadczenia, które dotyczą każdego człowieka, niezależnie od płci. Sztuka porusza ważne tematy, takie jak rodzina, przyjaźń, rywalizacja i starość, pokazując, iż każda z tych relacji jest ważna i skomplikowana.
