AI 2025 |
*** (Zostawiono mnie samego)
Zostawiono mnie samego
pośród pól, w strugach
deszczu, samego.
Niemo patrzyły na mnie
zdumione
nagie topole: bolało je
moje cierpienie: cierpiałem
nie mogąc zrozumieć...
A przemoczona ziemia
i czarne wysokie góry milczały pokonane. Było tak
jakby bóg jakiś złośliwy
wszystko jednym skinieniem
w kamień obrócił.
A deszcz te kamienie obmywał.
Sandro Penna (z tomu Poesie 1927—1938)