Roman Brandstaetter - Panie, przeminął jeszcze jeden dzień.

Panie, przeminął jeszcze jeden dzień...

Było kilka niepotrzebnych spotkań,
Trochę obojętnych słów,
Trochę obojętnych pożegnań
I garść mało owocnych rozmyślań,
Które zgasły
I pierzchły.

I nic z nich nie pozostało.

I był jeszcze wiersz,
W którym usiłowałem opisać
Krajobrazy niewysłuchanych modlitw,
Ale poza zapachem spalenizny
Po zwęglonym czasie
Niczego nie zdołałem utrwalić.

I nic z niego nie pozostało.

I była modlitwa wieczorna
Za spokój ludzi dawno umarłych
I niepomiernie zdziwionych,
Ze ktoś jeszcze o nich pamięta
W tym świecie,
Cierpiącym na zanik pamięci.

I pozostał tylko smak goryczy.

I tak przeminął, Panie, jeszcze jeden dzień,
A teraz przykładam ucho do ściany nocy
I nadsłuchuję...

.
Usłyszę?
Nie usłyszę?