[RECENZJA] MOULD – Almost Feels Like Purpose EP

MOULD – Almost Feels Like Purpose (5dB Records, premiera: 24 kwietnia 2025)​

Bristolskie trio MOULD powraca z drugim EP zatytułowanym Almost Feels Like Purpose, oferując słuchaczom sześć utworów pełnych surowej energii i sarkastycznego spojrzenia na rzeczywistość. Nagrania zrealizowane w Humm Studios w Bristolu oddają intensywność i autentyczność brzmienia zespołu.​

1. FRANCES

2. TEMPS

3. SNAILS

4. WHEEZE

5. BRACE

6. CHUNKS

1. FRANCES (2:03)
EP-ka otwiera się krótkim, ale mocnym „Frances” – kawałkiem, który brzmi jak manifest frustracji w formie post-punkowego uderzenia. Surowe gitary, nerwowy wokal Joe Sherrina i gwałtowne tempo wprowadzają w klimat EP-ki – pełen napięcia, ironii i emocjonalnego ciężaru.

2. TEMPS (3:00)
„Temps” rozwija narrację w bardziej strukturalnej formie – z post-punkowym groove’em i chwytliwym, ale niepokojącym refrenem. Warstwa liryczna skupia się na ulotności czasu i absurdzie pracy w warunkach, gdzie wszystko traci sens. Wokal Sherrina brzmi tu niemal jak recytacja z ukrytą desperacją – bardzo w duchu Nicka Cave’a.

3. SNAILS (3:21)
Singlowy highlight płyty. Na pierwszy rzut ucha to niemal popowy hit – melodyjny, z pełnym refrenem, który zostaje w głowie. Ale tekstowo to opowieść o przyjaznym ślimaku, który zostaje skazany na śmierć za zniszczenie ogrodu burmistrza – alegoria nietolerancji, społecznych ocen i systemowej przemocy. Humor, sarkazm i emocje mieszają się tu mistrzowsko.

4. WHEEZE (2:14)
„Wheeze” to powrót do hałaśliwej intensywności. Brzmi jakby nagrano go w jednym podejściu, na pełnym spontanie. Gitara i perkusja grają tu główną rolę, a całość ma surowy, niemal garażowy sznyt. Idealny przykład, jak MOULD potrafi zbudować napięcie w krótkim czasie.

5. BRACE (1:39)
Najkrótszy numer na EP-ce i jednocześnie najbardziej „punkowy” – pełen niepokoju, hałasu i chaosu. Wokal wręcz wylewa się z głośników z desperackim przekazem, który – mimo krótkiego czasu trwania – mocno uderza. To krzyk, a może choćby atak paniki ubrany w dźwięk.

6. CHUNKS (2:57)
Zamknięcie EP-ki to kawałek dobrze znany z wcześniejszego singla. „Chunks” łączy w sobie wszystkie elementy charakterystyczne dla MOULD: absurdalne obrazy w tekście, zgrzytliwą gitarę i podskórną ironię. To jakby piosenka o pogardzie do bylejakości, ale podana w wyjątkowo przystępny sposób.

Podsumowanie:

Wśród utworów wyróżnia się singiel „SNAILS”, który zyskał uznanie dzięki premierze w BBC 6 Music u Huw Stephensa. Frontman Joe Sherrin, inspirowany twórczością Dave’a Bermana i Nicka Cave’a, przedstawia historię przyjaznego ślimaka, który staje się ofiarą społecznych uprzedzeń. Utwór łączy chwytliwy refren z głębszym przesłaniem, co czyni go jednym z najbardziej pamiętnych na EP.​

Pozostałe kompozycje, takie jak „CHUNKS” czy „WHEEZE”, kontynuują eksplorację tematów frustracji i alienacji, charakterystycznych dla współczesnego post-punka. Brzmienie zespołu, choć osadzone w tradycji gatunku, wnosi świeżość i indywidualność, co potwierdza rosnące zainteresowanie mediów, w tym NME, DIY i Rolling Stone UK.​

Almost Feels Like Purpose to EP-ka krótka, ale treściwa, kipiąca emocjami, frustracją i humorem. MOULD pokazuje, iż post-punk wciąż może być świeży i kreatywny, a jednocześnie mocno zakorzeniony w klasyce gatunku. Ich narracja – między absurdem a egzystencjalnym niepokojem – jest fascynująca i autentyczna.