Prof. Maria Szyszkowska: Kilka ważnych słów – szczęście, w Warszawie

agencja-informacyjna.com 8 miesięcy temu
Zdjęcie: Szczęście - prof. Maria Szyszkowska w Kalinowym Sercu


Agencja Informacyjna: Wyjątkowa, jedyna, prof. Maria Szyszkowska w Warszawie! Na spotkaniu, organizowanym przez salon artystyczny Kalinowe Serce, w ramach cyklu „Kilka ważnych słów”, będzie mówić o szczęściu.

Spis treści

Prof. Maria Szyszkowska – Szczęście
Prof. Maria Szyszkowska – edukacja
Prof. Maria Szyszkowska – działalność naukowa
Prof. Maria Szyszkowska – działalność publicystyczna
Prof. Maria Szyszkowska – aktywność polityczna
Prof. Maria Szyszkowska – projekty ustaw
Prof. Maria Szyszkowska – kandydat na prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej
Prof. Maria Szyszkowska – publikacje
Salon artystyczny Kalinowe Serce
Kultura dla wymagających
Prof. Maria Szyszkowska

Prof. Maria Szyszkowska – Szczęście

W czwartek, 11 stycznia 2024 r., o godz. 19:00, salon artystyczny Kalinowe Serce zaprasza na spotkanie z prof. Marią Szyszkowską, która zaprezentuje „Szczęście, w ramach wydarzeń „Kilka ważnych słów”. Lokal mieści się przy ul. Zygmunta Krasińskiego 25, w Warszawie. Bilety 20 zł, Rezerwacje tel.: 887 333 383

Prof. Maria Szyszkowska – edukacja

Prof. Maria Szyszkowska jest politykiem, działaczem społecznym, wykładowcą akademickim, senatorem V kadencji Senatu Rzeczpospolitej Polskiej, rektorem Pedagogium Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Warszawie. . W 1961 r. Maria Szyszkowska ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1962 r. – na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej. Po obronie doktoratu na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego w 1967 r. odeszła z uczelni. Działała w Stowarzyszeniu PAX Bolesława Piaseckiego. Pracowała na pół etatu jako adiunktka na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej (obecna nazwa: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego).

Prof. Maria Szyszkowska – działalność naukowa

W 1973 r., po uzyskaniu habilitacji na Wydziale Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, ministerstwo skierowało Marię Szyszkowską do pracy w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach. Równolegle w kolejnych latach wykładała w filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. Profesorką nadzwyczajną została w 1988 r., a zwyczajną – w 1993 r.

Prof. Maria Szyszkowska w 1992 r. zaczęła ponownie pracować na Uniwersytecie Warszawskim. W tym samym roku utworzyła, jako pracowniczka zatrudniona na pół etatu, Zakład Filozofii Polityki w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk. Kierowała nim do 1994 r. Na Uniwersytecie Warszawskim wykłada filozofię współczesną, filozofię kultury i filozofię prawa. Przez półtora roku wykładała filozofię na uniwersytecie w Wiedniu.

Prof. Maria Szyszkowska – działalność publicystyczna

Prof. Maria Szyszkowska jest wiceprzewodniczącą polskiego oddziału Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC). Należy m.in. do Związku Literatów Polskich, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz Internationale Gesellschaft “System der Philosophie”. Jest członkinią zespołu redakcyjnego “Wolnomularza Polskiego”. Była przewodniczącą rady kwartalnika naukowego “Małżeństwo i Rodzina” oraz założycielką “Inicjatywy Otwarci”. Współpracowała z tygodnikiem “Fakty i Mity”, w którym przez 3 lata prowadziła stałą rubrykę. Publikowała także w dzienniku “Trybuna” oraz miesięczniku “Medycyna dla Ciebie”.

Prof. Maria Szyszkowska – aktywność polityczna

W latach 1993–1997 prof. Maria Szyszkowska była członkinią Trybunału Stanu. W 2001 z ramienia koalicji Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy została wybrana na senatora V kadencji Senatu Rzeczpospolitej Polskiej z okręgu warszawskiego. Należała do Sojuszu Lewicy Demokratycznej i tworzonego przez senatorów lewicy klubu “Lewica Razem”. Przewodniczyła komisji etyki Sojuszu Lewicy Demokratycznej, należała do Platformy Socjalistycznej założonej w ramach tej partii.

Prof. Maria Szyszkowska – projekty ustaw

Sojusz Lewicy Demokratycznej jest autorką m.in. nieuchwalonych projektów kodeksu honorowego osób pełniących funkcje publiczne, ustawy o rejestrowanych związkach między osobami tej samej płci (który jako pierwszy w Polsce został złożony w Senacie Rzeczpospolitej Polskiej w 2003 r.), a także projektów ustaw dotyczących aborcji i eutanazji. 26 stycznia 2005 r. wystąpiła z Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

Prof. Maria Szyszkowska – kandydat na prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej

W maju 2005 r. prof. Maria Szyszkowska ogłosiła zamiar startu w wyborach prezydenckich jako kandydatka niezależna. Uzyskała poparcie Antyklerykalnej Partii Postępu “Racja”, Demokratycznej Unii Kobiet oraz niewielkich organizacji i partii lewicowych (Pracownicza Demokracja, Stowarzyszenie na Rzecz Państwa Neutralnego Światopoglądowo Neutrum, Komunistyczna Partia Polski, Nowa Lewica).

Sama deklarowała, iż zebrała 96.959 podpisów poparcia pod swoją kandydaturą, co nie pozwoliło jej na start w wyborach. W programie przedwyborczym domagała się m. in. natychmiastowego wycofania wojsk polskich z Iraku i wprowadzenia zasiłków dla wszystkich bezrobotnych. W odbywających się w tym samym roku wyborach parlamentarnych startowała do Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej, z warszawskiej listy Polskiej Partii Pracy, otrzymując 2.590 głosów.

W sierpniu 2006 r. uzyskała honorowe członkostwo w partii Racja Polskiej Lewicy. Od września 2007 r. do marca 2009 r. była jej przewodniczącą. Wystąpiła z partii po wycofaniu się Racji z koalicji wyborczej w wyborach do Parlamentu Europejskiego z Polską Partią Socjalistyczną. Jest prezesem Pacyfistycznego Stowarzyszenia Wolnej Myśli, członkiem honorowym stowarzyszenia ATTAC Polska i współzałożycielką Polskiego Forum Społecznego.

Prof. Maria Szyszkowska – publikacje

Prof. Maria Szyszkowska opublikowała kilkadziesiąt książek i kilkaset artykułów. Jest autorką m. in. następujących pozycji:

„Neokantyzm. Filozofia społeczna wraz z filozofią prawa natury o zmiennej treści” (Instytut Wydawniczy „Pax”, 1970 r.),

„Dociekania nad prawem natury czyli o potrzebach człowieka” (Instytut Wydawniczy „Pax”, 1972 r.),

„U źródeł współczesnej filozofii prawa i filozofii człowieka” (Instytut Wydawniczy „Pax”, 1972 r.),

„Człowiek wobec siebie i wobec innego” (Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej, 1979 r.),

„Teorie prawa natury w XXI wieku w Polsce” (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982 r.),

„Twórcze niepokoje codzienności” (Wydawnictwo Łódzkie, 1985 r.),

„Mój dziennik” (Wydawnictwo Łódzkie, 1987 r.),

„Filozofia prawa i filozofia człowieka” (Instytut Wydawniczy „Pax”, 1988 r.),

„Filozofia Prawa. Filozofia polityki. Filozofia twórczości” (Oficyna Naukowa, 1993 r.),

„Europejska filozofia prawa” (Wydawnictwo C.H. Beck., 1993 r.),

„Zagubieni w codzienności” (Wydawnictwo Anagram, 1992 r.),

„Spotkania w salonie” (Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, 1994 r.),

„Stwarzanie siebie” (Wydawnictwo Interlibro, 1994 r.),

„Europejska filozofia prawa” (Wydawnictwo C.H. Beck oraz Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1995 r.),

„Zagubieni w codzienności” (Oficyna Naukowa, 1996 r.),

„Zarys filozofii prawa” (Wydawnictwo Temida 2, 1996 r.),

„W poszukiwaniu sensu życia” (Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, 1997 r.),

„Filozofia w Europie” (Wydawnictwo Temida 2, 1997 r.),

„Całe życie w opozycji. Rozmowy z Marią Szyszkowską” (Oficyna Naukowa, 1997 r.),

„Drogowskazy” (Polska Agencja Promocyjna, 1998 r.),

„Twórcze niepokoje codzienności” (Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, 1999 r.),

„Granice zwierzeń” (Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, 2001 r.),

„Zagubieni w codzienności” (Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, 2001 r.),

„Za horyzontem” (Wydawnictwo Rosner & Wspólnicy, 2002 r.),

„Lewicowość w XXI wieku” (Wydawnictwo tCHu, 2004 r.),

“Zamyślenia” (Wydawnictwo Heliodor, 2005 r.),

„Filozofia Kanta w XXI wieku” (Wydawnictwo Anagram, 2005 r.),

„Teoria i filozofia prawa” (Dom Wydawniczy Elipsa, 2008 r.),

„Odcienie codzienności” (Kresowa Agencja Wydawnicza, 2009 r.),

„Dzieje filozofii” (Kresowa Agencja Wydawnicza, 2009 r.),

„Każdy bywa pacjentem – zarys filozofii farmacji” (Dom Wydawniczy Elipsa, 2010 r.),

„Etyka” (Kresowa Agencja Wydawnicza, 2010 r.),

„Filozofia codzienności w rzeczywistości neoliberalnej” (Dom Wydawniczy Elipsa, 2010 r.),

„Na każdy temat z Marią Szyszkowską… rozmawia Stanley Devine” (Helion One Press, 2011 r.)

Salon artystyczny Kalinowe Serce

Kalinowe Serce to salon artystyczny ulokoway na warszawskim Żoliborzu, tuż przy domu Kaliny Jędrusik. Otworzyli to 19 września 2012 r. Zbigniew Dzięgiel i aktor Maciej Zakościelny. Jest to magiczne miejsce, w którym warto bywać. Kameralna scena z pianinem, stoliki w stylu art deco, nastrojowe lampy, stara porcelana oraz książki, obrazy, zdjęcia, pamiątki po Kalinie Jędrusik. W Kalinowym Sercu można tu zrelaksować się, posiedzieć, zjeść domowe ciasto, napić się orzeźwiającej lemoniady, aromatycznej kawy, gorącej czekolady lub cynamonowej herbaty parzonej według przepisu Kaliny Jędrusik. Smakosze win, dobrej whisky czy koniaku również znajdą tu coś dla siebie. To wszystko tworzy niepowtarzalny klimat Kalinowego Serca.

Kultura dla wymagających

W Kalinowym Sercu, podczas kameralnych koncertów i recitali, spotkań muzycznych, wieczorów autorskich, wystaw, małych form teatralnych i innych, obok znanych gwiazd i popularnych artystów występują również młode talenty wokalne i aktorskie.

Jako instytucja kultury Kalinowe Serce proponuje wymagającym odbiorcom kulturę na najwyższym poziomie, umożliwia publiczności możliwość spotykania gwiazd wielkiego formatu i obcowania z ich twórczością na żywo, wspiera i promuje twórczość młodych, zdolnych artystów, zaprasza wybitnych artystów polskich i zagranicznych, daje miłośnikom kultury możliwość spotykania się i wymiany myśli, poglądów, doświadczeń pielęgnuje pamięć o Kalinie Jędrusik.

Agencja Informacyjna, Kultura, /DEC/ 7.01.2023

Idź do oryginalnego materiału