Pamiętajmy o pryncypiach: nikczemni ludzie na górze robią tak, żeby wszystkim było źle – może wyjąwszy ich samych i kilku najbliższych kumplików. Ta obiegowa prawda jest tym bardziej uderzająca, im niżej drabiny społecznej schodzimy. Podstawowa diagnoza zawarta w świetnie przyjętym na całym świecie eseju Wojny handlowe to wojny klasowe Matthew C. Kleina i Michaela Pettisa jest względnie prosta. Brzmi następująco: największe społeczne problemy współczesności wynikają nie tyle z różnych konfliktów geopolitycznych czy konkurencji między państwami, ile z nierównej dystrybucji globalnego bogactwa – dystrybucji, która jest najsilniejszym narzędziem politycznym, jaki w swoich łapskach dzierżą możni tego świata. Innymi słowy, wojna klas trwa dziś w najlepsze i ma charakter planetarny.
W drobiazgowej, wnikliwej, a jednocześnie napisanej żwawym językiem książce amerykańscy badacze śledzą i analizują decyzje biznesowe podejmowane w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat przez tuzów finansowych w Europie, Stanach Zjednoczonych czy Chinach – kosztem zwykłych pracowników. Autorzy malują pejzaż globalnej polityki monetarnej, żeby uświadomić nam jedną rzecz: na tym obrazku pogoda sprzyja wyłącznie elitom. Pytam: kiedy to słońce zaświeci wreszcie dla nas? Wypadałoby, żeby poleciały głowy.
Matthew C. Klein, Michael Pettis, Wojny handlowe to wojny klasowe. Jak narastające nierówności zakłócają rozwój globalnej gospodarki i zagrażają pokojowi na świecie
Wydawnictwo Prześwity, Warszawa 2024
tłum. Anita Doroba
