Reżyser Gints Zilbalodis Przepływ to urocza zwierzęca zabawa na temat uroczy czarny kotek — tak się składa, iż jest to pełna napięcia przygoda osadzona w dziwnym, postapokaliptycznym świecie i jedna z 10 najlepszych filmów 2024 roku. Przepływ to drugi film fabularny Zilbalodisa i naturalna ewolucja jego pierwszego filmu Z dala, który również podąża za głównym bohaterem w podróży bez słów, zdeterminowanej, aby gdzieś dotrzeć, a od niektórych uciecrzecz. Z dala jest idealnym uzupełnieniem Przepływi jest to wspaniała i surrealistyczna przygoda sama w sobie, którą możesz teraz oglądać bezpłatnie.
Z dala był projektem solowym, w którym Zilbalodis sam wykonał całą animację, scenariusz i muzykę. Tak jak Przepływnie ma w nim dialogów, gdyż historia opowiedziana jest wyłącznie dzięki animacji i muzyki. Z dala śledzi samotnego chłopca wędrującego przez tajemniczy krajobraz, najpierw pieszo, a potem na motocyklu. Początkowo nie ma określonego celu – jest po prostu zdeterminowany prześcignąć dużą, mroczną postać, która zdaje się wysysać całe życie ze napotkanych stworzeń. W końcu chłopiec odkrywa mapę i wyznacza kurs na coś, co w oddali wydaje się być jakąś ludzką cywilizacją.
Krajobrazy, które napotyka bezimienny bohater, są oniryczne i niemal puste, jeżeli nie liczyć kilku ciekawskich zwierząt. Chłopiec zaprzyjaźnia się z malutkim, żółtym ptaszkiem o dużych czarnych oczach, który ma trudności z lataniem i ten mały ptaszek zostaje jego towarzyszem. Są też inne normalne zwierzęta, jak lis, który chce zapolować na ptaka, ale jest też grupa czarnych kotów, które komunikują się przy studni, i parada słoni, które powoli przechadzają się po lustrzanym jeziorze. Świat przyrody jest piękny, zakorzeniony w tym, co znane, ale ma w sobie tyle dziwności, iż można na nim malować warstwę niesamowitości.
Jak z PrzepływZilbalodis stara się zachować niejednoznaczność szczegółów fabuły, nigdy nie ujawniając w pełni, co stało się z chłopcem, czym jest ta tajemnicza postać ani dokąd ostatecznie zmierza chłopiec. Ta mroczność nie umniejsza historii; jeżeli już, to po prostu sprawia, iż wydaje mi się, iż jest to sen jeszcze dokładniejszy. Zostaliśmy wrzuceni w ten surrealistyczny świat i jedyne, czego jesteśmy pewni, to to, iż temu chłopcu nie wolno pozwolić, aby dopadła go postać cienia. W końcu, dzięki snom chłopca i szczegółom scenerii, otrzymujemy więcej wskazówek na temat tego, co się dzieje. Jednak Zilbalodis tak naprawdę nigdy nie pokazuje całej swojej siły, co dodaje filmowi eterycznej atmosfery. Wstrzymując się od dialogu, rzuca lupą na szczegóły scenerii i ruchy postaci, skupiając uwagę na tym, co niedopowiedziane, jednocześnie wplatając wątki z dyskretną subtelnością.
Z dala nie jest celowo prequelem, ale czuć w nim podobną energię Przepływ I Z dalaz pewną egzystencjalną samotnością, która przenika oba filmy. W końcu obie opowiadają o dwóch małych postaciach wędrujących przez rozległe krajobrazy – światy, które są znajome, ale na tyle różne, aby celowo odstraszyć – desperacko próbujące prześcignąć to, co nieuniknione. Z dala świeci w ten sposób szczególnie, ponieważ sprawia wrażenie jeszcze bardziej odizolowanego. Mimo, iż znajduje towarzystwo, chłopak wchodzi Z dala to wciąż jedyny człowiek, jakiego widzimy, mający jedynie mroczne sny i obietnicę czegoś na mapie, co da mu jakąkolwiek nadzieję. To surowe i oszałamiające, toruje drogę nieprawdopodobnej przyjaźni Przepływ uderzyć jeszcze mocniej.
Z dala można oglądać bezpłatnie z reklamami na Tubi.
