Oba opowiadania łączy motyw spełnienia marzeń i ryzyka utraty. W obu Steinbeck w poetycki sposób ukazuje proste chwile codzienności: zasiadanie do śniadania, czytanie z końskich uszu, spokojną obserwację mrówek. Wreszcie w obu poczucie spokoju i bezpieczeństwa zostaje zaburzone przez lęk, gorycz i stratę.
