Niesen somnambuliczki

Zdjęcie: Image by Alfons Schüler from Pixabay

Niesen somnambuliczki

Gdy pełnia, przemierza uliczki.
Gdy pełnia, snuje się miastem.
W niesenność somnambuliczki
jaw sennych wkrada się zastęp
lecz ona nie zważa na zjawy
i snuje się, łazi… Bez kawy.

Gdy pełnia, przenika przez drzwiczki,
choć całkiem zamknięte, na głucho.
Ot, zdolność somnambuliczki.
Gdy nocą ty tulisz już ucho
i sen spod poduszki wyciągasz
ta wchodzi z działeczką i … wciąga.

Stąd niesen jest somnambuliczki.
Nie pełnia ją wzywa ale amfa
i dwie niespłacone pożyczki
na prochy, co wzięła je w bankach,
więc łazi nocami po domach
i straszy aż zaśnie… znużona.

Nie budźcie przypadkiem istoty.
Niech wyśni sen dobrze, do końca.
Wam ciemność wystarcza, jej dotyk
i dzień, zachmurzony, bez słońca,
gdy niesen somnambuliczki
w zamglone ją wiedzie… uliczki.

Bydgoszcz, 4 grudnia 2025 r.,

© Wojciech Majkowski

.