Niedokończone arcydzieło

„Witaj w domu” Lucii Berlin to trochę taka kawa trzy w jednym (chociaż jakościowo zdecydowanie lepsza). Najpierw otrzymujemy niedokończoną powieść przeplataną zdjęciami, a następnie mamy okazję przeczytać kilkanaście listów autorki do przyjaciół. W sumie nie wiem, czy „powieść” to najwłaściwsze słowo, gdyż to bardziej forma pamiętnika, szkiców. Berlin opisuje wszystkie miejsca, w których mieszkała, a było ich naprawdę sporo. I nie robi tego wyłącznie poprzez opis budynku, ale również zapachy, kolory i intensywne wspomnienia. Dzięki temu obserwujemy niezwykłą wrażliwość autorki, która poprzez detale i szczegóły przekazuje nam wgląd w swoje życie.