Dexter: Grzech pierworodny już jutro startuje na SkyShowtime z trzema pierwszymi odcinkami. Ja miałem okazję obejrzeć pierwszy z nich przedpremierowo i już dzielę się swoimi przemyśleniami, czy warto dać szansę prequelowi Dextera?
Wiem, iż może to zabrzmieć nieco niepokojąco, ale ja swojego czasu miałem z Dexterem dosyć bliską relację. Pamiętam jak w 2006 roku startował pierwszy sezon. Zakochałem się w tym serialu. Niezwykle charyzmatyczny Michael C. Hall, świetna ekipa postaci drugoplanowych i bardzo dobre wykonanie techniczne. Wciągało jak bagno.
Niestety – ostatnie sezony nie należały do najlepszych, a finał, w którym Dexter stał się drwalem to było okropne zakończenie. gwałtownie też straciłem zainteresowanie kontynuacją Dexter: New blood. Niemniej jednak bardzo czekałem na prequel. Czy początek Dexter: Grzech pierworodny zwiastuje wartościową produkcję?Dexter: Grzech pierworodny – recenzja przedpremierowa pierwszego odcinka
Dexter: Grzech pierworodny to w zasadzie kontynuacja Dexter: New Blood. Dostałem więc spojler (w ogólnikach) jak skończył się tamten serial, ale specjalnie nie zrobiło to na mnie wrażenia. Mam świadomość, iż jeszcze w 2025 roku otrzymamy Dexter: Ressurection, chociaż nie jest do końca wiadomo, czy nasz tytułowy bohater nie powróci jako Mrocznym Pasażer swojego syna. Otwarcie Original Sin może sugerować, iż jednak zobaczymy go w „żywej wersji”. W kontekście nowego serialu jednak ważniejsze jest co innego – ledwo żywy Dexter wspomina swoje życie.
Cofniemy się 15 lat i zobaczymy jak Dexter Morgan stawia swoje pierwsze kroki jako student kryminalistyki. Poznamy młodsze wersje bohaterów, znanych z oryginału. Christina Milian zagrała Debrę, James Martinez – Angela Batistę, a Alex Shimizu – Vince'a Masukę.
Prequel Dextera to świetny casting
I ja nie będę ukrywał swoich zachwytów – to świetny casting. Co prawda w pierwszym odcinku poznajemy bliżej tylko Debrę, ale nie sposób się nie uśmiechnąć, kiedy usłyszymy charakterystyczny śmiech Masuki. Sama siostra Dextera to również skóra zdjęcia z Jennifer Carpenter. Porusza się w charakterystyczny sposób, jest twardą dziewczyną, która lubi wypić i sobie przekląć. Ani przez chwilę nie zapomniałem o tym, iż to młodsza wersja Debry Morgan.
Powraca również sam Michael C. Hall w roli narratora. Początkowo nie byłem fanem tego pomysłu, ale okazało się to sprytny łącznik z oryginalną serią. Świetnie się go słucha i nadaje serialowi tego specyficznego, charakterystycznego klimatu. I w zasadzie – ojca mógłby w sumie zagrać James Ramar, ale jednak twórcy dokonali recastingu. W tej roli obsadzili Christiana Slatera, ale również nie mogę się przyczepić, bo aktor bardzo dobrze sobie poradził w tej roli.
Aktorsko jest bardzo dobrze. Odtwórca tytułowej roli – Patrick Gibson – świetnie sobie radzi w roli młodego Dextera. Kamera go lubi, jest niezwykle charyzmatyczny i emanuje takim nierozumieniem wielu podstawowych emocji oraz wycofaniem społecznym. Kluczową sceną jest, kiedy bohater pasjonuje się seryjnymi mordercami, ukrywając ich zdjęcia i informacje z prasy w gazecie pornograficznej.
Jednak czy scenariuszowo Dexter: Grzech pierworodny trzyma wszystkie parametry? Czuć, iż twórcy mają pomysł na serial, a ewolucja młodego Dextera w seryjnego mordercę osób o wątpliwej moralności to nie będzie mozolny proces. Już w pierwszym odcinku dochodzi do aktu przemocy. I to starannie dobrana ofiara. Scenarzyści w sensowy sposób umotywowali czyn Dextera, bowiem jest związany z ochroną rodziny. Ciekawym aspektem jest sama postać ojca, który cały czas przeżywa pewną traumą, związaną z przeszłością (i rozszerzająca rodzinną historię Morganów) oraz oczywiście jego rola nauczyciela naszego młodocianego mordercy.
![Łyżwiarki figurowe swoim tańcem rozgrzeją każdą taflę lodu. Im zimno niestraszne [ZDJĘCIA]]()
