Monkey Director wyjaśnia swoją „wyrafinowaną, radosną” śmiertelną śmierć

Fani Osgood Perkins„Filmy mają pojęcie o tym, czego się od niego spodziewać w tym momencie – i nic z tego nie wygląda Małpajego radośnie upiorna nowa adaptacja Stephena Kinga. W ciemnych, mocno teksturowanych projektach Córka BlackcoatW Jestem ładną rzeczą, która żyje w domuI Gretel i HanselPerkins umieszczają upiorne obroty na znane horrory: odpowiednio demony, duchy i czarownice. Jego film 2024 Longlegs Prawdopodobnie robi to samo z seryjnymi zabójcami i mocami psychicznymi, choć z mrocznym poczuciem humoru.

Ale żaden z tych filmów nie przygotuje ludzi Małpa„Ogólna głupia komedia, która zmienia się w rozluźnienie i śmierć przez Mass Hornet Polegnienie w śmigłe chwile śmiechu. Dostosowanie Opowiadanie Stephena Kinga O hutka, która prześladuje rodzinę z serią zgonów, Perkins mocno pochyla się w kruchość ludzkich ciał, a także, jak śmierć przez skomplikowaną nieszczęście może czaić się za każdym rogiem.

„Wszyscy umierają”, oblężona mama (Tatiana Maslany) wzdycha wcześnie w filmie, przekazując filozofię znośnej na całym świecie, która wielokrotnie pojawia się, gdy jej dorosły syn Hal (Theo James) walczy z małpą. Polygon usiadł z Perkinsem, aby porozmawiać o tym przesłaniu, dlaczego skręcił w komedię na ten film Małpa tak niewiarygodne, jak to możliwe.

Ten wywiad został zredagowany pod kątem zwięzłości i jasności.

Wielokąt: Małpa Wygląda na to, iż takie odejście od każdego innego filmu, jakie kiedykolwiek nakręciłeś. Ale czy to dla ciebie czuje?

Oz Perkins: Tak, ponieważ wynik końcowy jest tak różny od tego, czego myślę, iż ludzie oczekują ode mnie. I to dla mnie najlepsza wiadomość. Myślę, iż biorąc pod uwagę możliwość zrobienia moich rzeczy teraz w bardziej widoczny sposób i możliwości skrętu i zaskakującego ludzi, to naprawdę wielka radość. I wydaje mi się, iż jeżeli zamierzasz wykonywać tę pracę, niespodzianka jest twoim przyjacielem.

To dziwne, napisałem Małpa Zanim napisałem Longlegs. Spotkanie się zajęło dłużej. I myślę, iż należy o tym wspomnieć, ponieważ wskazuje to, iż jest to tylko kolejny aspekt tego, co myślę, jak przetwarzam, co lubię i co dla mnie ma znaczenie. Ta tonalność – żartobliwa rozrywki w przestrzeni horrorów, która jest czcigodna dla Stephena Kinga, który, jak sądzę, naprawdę popularyzował przyjemność z horroru – po prostu było to dla mnie dobre.

Jaki jest twój związek z pracą Stephena Kinga, był przez całe życie?

Zaczęło się tak, jak prawdopodobnie wiele osób: zanim zdążyłem przeczytać jedną z książek, byłem trochę świadomy książek. Byłem świadomy kopii mojego taty Sematary dla zwierzątta gruba książka z pismem odręcznego dzieci na okładce, błędnie napisanym tytułem, twarzą kota. To było oczywiście przerażające, ale było zabawne. To było jak, Będziesz się dobrze bawić z tym horrorem.

Horror może być zabawną rzeczą. Jest w tym prawie jakość uzdrawiania. To jest podniesienie. Pamiętam, jak czułem wszystkie te rzeczy, które wpadły we mnie jako dziecko, zanim jeszcze przeczytałem. Nędza Był prawdopodobnie pierwszą książką Stephena Kinga, którą przeczytałem jako nową książkę, jak się wychodziła, i wydawała się to trochę wyzwanie – znowu, zabawne, przebiegły i nieoczekiwanie brudne w sposób, który był naprawdę przyjemny.

Czy miałeś jakieś szczególne powiązanie z „małpą” jako historią, gdy odkryłeś dzieło króla?

To nie jest taki, który konkretnie pamiętam. Kiedy miałem okazję go dostosować i przeczytałem, z pewnością poruszyło to w moim umyśle coś w rodzaju jingle-jangle O tak, trochę to wiem. Ale przede wszystkim związałem się z faktem, iż wszyscy wiedzą, iż twarz małpy jest – Coś jest w tym nie tak. Jest coś niesamowitego, co powoduje ten niepokój, ta dziwna revulsion-slash-attraction. Kiedy więc wiedziałem, iż to będzie wizerunek tego filmu, było to ekscytujące.

MałpaPowtarzający się slogan – „wszyscy umierają” – jest przedstawiany jako może trochę katharic, trochę ulgi, ponieważ jest tak absolutna i nieporadna. Ale kiedy bohaterowie to mówią, ton jest cyniczny, czasem trochę przerażający, czasem gorzki. To skomplikowana wiadomość. Jak miałeś nadzieję, iż ludzie to przyjmą?

Zawiera to wszystko. Postać Mom ma do zaoferowania tego rodzaju smażenie na egzystencji. „Wszyscy umierają” to bardzo przerażające pojęcie, ale jest też w porządku. Jak mówi kapłan, tak jest. To nie jest coś do walki, ponieważ nie możesz się z tym zmagać. Nie ma walki. To nie będzie z tobą walczyć. Nigdy nie będzie jak, Och, wiesz co? Zmieniliśmy zdanie. Nie wszyscy umierają. Niektórzy ludzie nie umrą.

Istnieje w tym niezmienność, która wymaga akceptacji. Skorzystając z języka horroru, masz rację – wydaje się to złowieszcze lub groźne. Ale po usunięciu z niego, kiedy jesteś w miejscu poddania się i pozwalając, by była prawdą, zdajesz sobie sprawę, iż nie ma zagrożenia.

To naprawdę prawie przeciwieństwo zagrożenia. To właśnie jest. Więc kiedy uderzyłem w ten prawdziwy, w pewnym sensie odważę się powiedzieć eleganckiego, zgrabnego zwrotu fraz i zdałem sobie sprawę, iż to znacznik filmu – to właśnie ma do zaoferowania film. Taki jest horror. To jest co Masakra piła łańcucha w Teksasie Czy prawda? Wszyscy umierają. Jest to również prawdą w starym domu. Ten sam fakt.

To powiedziawszy, tak wiele horrorów dotyczy szczególnie bałaganu, bolesnych, szokujących sposobów śmierci! Z pewnością mam nadzieję, iż śmierć na starość nie jest tak okropna, jak wyrzeźbiona przez łańcuch łańcuchowa. Jak uzyskać eleganckie stwierdzenie o akceptowaniu nieuchronności, co dzieje się z prawie dowolną postacią w tym filmie? Z pewnością nie są to sposoby, w jaki chciałbyś umrzeć, choćby jeżeli zaakceptujesz śmierć jako pewność.

I żaden z nich nie jest sposobem, w jaki ty Móc umierać. To była dla mnie całe zasada. To było tak, jakby miałem licencję, aby uczynić te śmierć tak makabryczne, tak szokujące, tak przerażające i odstraszające, jak chciałem – naprawdę swędzące i drapiące [on The Simpsons]. Ale chodzi o to, iż żaden z nich nie jest fizycznie możliwy, więc nie ma zagrożenia. Nie ma faktycznego namacalnego zagrożenia dla żadnej z tych rzeczy.

Woda basenowa i energia elektryczna nie oddziałują w ten sposób. Szerszenie nie lecą do twoich ust. To się nie dzieje. To zachowało to w tej dziedzinie zabawy, prawie jak występ cyrkowy. „Wszyscy umierają” to ponura prawda, ale Małpa Traktuje ten fakt z wrażliwością kreskówek, która wydawała się najbardziej wyrafinowanym, radosnym sposobem na zrobienie tego.

Czy robienie filmu komediowego wydaje się być jednorazowym? Jak eksperyment? Jak początek nowej fazy w twojej karierze? Czy chcesz zrobić więcej filmów w tej konkretnej żywie?

Co było w tym fajne, szczególnie zestawione Longlegsczy teraz wszystko, co robię, jest jednorazowe. Teraz wszystko, co robię, będzie jednym z jednego. Myślę, iż jeżeli spojrzysz na wielkich reżyserów, których chcesz naśladować – jeżeli spojrzysz na Stanleya Kubricka, na przykład każde zdjęcie jest jednym z nich. I myślę, iż jeżeli jest sen, prawdopodobnie ma to osiągnąć. Filmy Davida Lyncha są jednym z jednego. jeżeli patrzysz na tego rodzaju artystów i próbujesz naśladować tego rodzaju wpływ, jest to dobre miejsce do lądowania.

Małpa jest teraz w kinach.