📕W jednym z rozdziałów mojej najnowszej książki „Lustro duszy. Psalmoterapia w praktyce” poruszam temat bliski memu sercu – mocy słów… Oto fragment:
„Jeśli naprawdę chcesz się dowiedzieć, co siedzi w twoim sercu, wsłuchaj się w swoje własne słowa. One zdradzą ci więcej, niż ci się wydaje. Bo słowa to nie tylko dźwięki to echa myśli, a myśli są jak otwarte drzwi do serca. Tylko uwaga: nie chodzi o te wypolerowane frazy, które rzucasz w towarzystwie, żeby dobrze wypaść. Chodzi o te zdania, które wyskakują ci z ust, kiedy jesteś zmęczony, sfrustrowany, zraniony. Te mruczane pod nosem. Te rzucane w gniewie. Te wypuszczane za plecami, kiedy nikt nie słyszy. One są jak lustro. I to takie, które nie kłamie. Ale nie po to, żeby cię dobić. Nie chodzi o to, żeby się tym lustrem przywalić po głowie i wpaść w poczucie winy. Chodzi o to, żeby zobaczyć, gdzie naprawdę trzeba zacząć sprzątanie. Nie od języka ale od serca. Bo to tam wszystko się zaczyna. Kiedy serce jest pełne pokoju, przebaczenia, prawdy i miłości, usta przestają ranić. Przestają być mieczem, a stają się balsamem. Leczą, zamiast kaleczyć. I właśnie w tym jednym prostym zdaniu mieści się cały program duchowego uzdrowienia. Jezus dokładnie o tym mówił. Wiedział, co mówi: „Z obfitości serca mówią usta” (Łk 6,45). Jezus nie chce cię zmuszać do milczenia. On chce dać ci nowe serce i wtedy słowa same się zmienią”.
Kwiatek, P. „Lustro duszy. Psalmoterpia w praktyce” – w przygotowaniu
