Praktyka artystyczna Anny i Krystiana Jarnuszkiewiczów skupiała się na zagadnieniach pracy z materią i przestrzenią. W Fundacji Arton zobaczymy dokumentację fotograficzną prac rzeźbiarskich, która stała się – dzięki narracyjnemu sposobowi jej konstruowania – w zasadzie niezależnym dziełem. Ekspozycja powstała w ramach warsztatów kuratorskich prowadzonych przez Marikę Kuźmicz na Wydziale Badań Artystycznych i Studiów Kuratorskich ASP w Warszawie i dla wielu osób studenckich jest to pierwsze doświadczenie z medium wystawy. Jej koncepcja powstała w trakcie spotkań z Katarzyną Jarnuszkiewicz, córką Anny i Krystiana, artystką, rzeźbiarką, scenografką oraz opiekunką artystycznej spuścizny rodziców.
Dom Jarnuszkiewiczów, jak wspomina Katarzyna, był zawsze przepełniony przedmiotami, regularnie znoszonymi przez ojca. Wszystko to, co z pozoru nie miało już zastosowania, dostawało nowe życie w pracach artystycznych, najczęściej rzeźbach. Przez fotografowanie powstałych obiektów w innych sytuacjach przestrzennych, prace kolejny raz dostawały nowe konteksty. Większość rzeźb uległa zniszczeniu bądź zaginęła. Jedyny sposób, w jaki w tej chwili możemy kontaktować się z obiektami artystów, to właśnie dzięki dokumentacji fotograficznej, którą para prowadziła przez cały okres swojej twórczości.
30.05–19.06.2025
Poza dokumentacją tworzą się wyobrażenia. Anna i Krystian Jarnuszkiewiczowie
Fundacja Arton, Warszawa, ul. Foksal 11/4
www.fundacjaarton.pl
Krystian Jarnuszkiewicz, Dawca, 1972
Anna Jarnuszkiewicz, Ziarno, 1963, skan: Fundacja Archeologia Fotografii
