Lipiec w Gdyni od lat oznacza jedno – wielkie święto kobiecego jazzu. Już od ponad dwudziestu lat Energa Ladies Jazz Festival nie tylko dostarcza niezapomnianych koncertów, ale także buduje wyjątkową atmosferę, w której spotykają się uznane gwiazdy światowej sceny oraz obiecujące talenty. Tegoroczna edycja (24–27 lipca 2025) potwierdziła, iż festiwal na stałe wpisał się w kalendarz najważniejszych wydarzeń muzycznych w Polsce.
Katie Melua – subtelny początek wielkich emocji
W piątkowy wieczór, 25 lipca, Polsat Plus Arena Gdynia gościła artystkę, na którą czekało wielu fanów. Katie Melua, gruzińska wokalistka i gitarzystka, pojawiła się w Polsce tylko raz w tym roku, a miejsce koncertu nie było przypadkowe. Jej przekrojowy program, zbudowany zarówno z nowszych płyt Love & Money i Album No. 8, jak i z wcześniejszych utworów, został przyjęty entuzjastycznie. Publiczność reagowała żywiołowo na najpopularniejsze piosenki, a nowe aranżacje ukazały wielowymiarowość jej twórczości.
Patricia Barber i Ewa Bem – dwa różne oblicza jazzu
W sobotę festiwal przeniósł się do Teatru Muzycznego w Gdyni, a na scenie zaprezentowały się dwie wyjątkowe artystki.
Jako pierwsza wystąpiła Patricia Barber, amerykańska pianistka i wokalistka jazzowa, której twórczość od lat zachwyca krytyków i publiczność na całym świecie. Jej koncert utrzymany był w nastroju intymnego klubowego spotkania. Z towarzyszeniem Neala Algera i Emmy Dayhuff przeniosła słuchaczy do świata standardów i autorskich kompozycji, pokazując nie tylko techniczną maestrię, ale i niezwykłą emocjonalność.
Wieczór należał jednak do królowej polskiego jazzu – Ewy Bem. Zanim pojawiła się na scenie, jury festiwalu ogłosiło laureatki konkursu Grand Prix – Adriannę Ropelę i Hanię Derej (która zdobyła także nagrodę publiczności). Wyróżniono także Asię Czajkowską.
Koncert Ewy Bem wypełniły jej „Moje piosenki” – mniej znane utwory, które artystka darzy osobistym sentymentem. W nowych aranżacjach Andrzeja Jagodzińskiego i Roberta Majewskiego zyskały świeże brzmienie, a sama wokalistka oczarowała publiczność ciepłem, sceniczną charyzmą i niezwykle dobrą formą. Owacjom nie było końca, a widzowie długo nie pozwalali artystce zejść ze sceny.
Dee Dee Bridgewater i Ayo – kobieca siła na finał
Ostatni dzień festiwalu udowodnił raz jeszcze, iż Energa Ladies Jazz Festival to wydarzenie, które wykracza poza same ramy muzyki.
Najpierw na scenie pojawiła się Dee Dee Bridgewater – legenda jazzu, wokalistka o niepodrabialnej energii, ale i artystka z wyraźnym społecznym przesłaniem. Jej projekt We Exist to nowoczesne nawiązanie do klasycznej płyty Maxa Roacha We Insist! i manifest wspierający kobiety w kulturze i społeczeństwie. Wspólnie z Carmen Staaf, Rosą Brunello i Shirazette Tinnin stworzyła koncert pełen ekspresji, odwagi i refleksji nad współczesnym światem.
Na zakończenie tegorocznego święta muzyki wystąpiła Ayo – wokalistka i kompozytorka świętująca 20-lecie pracy artystycznej. Jej koncert był podróżą przez największe hity, ale także premierowym przedstawieniem materiału z albumu Mami Wata. Inspiracje Tahiti i afrykańskimi korzeniami sprawiły, iż muzyka Ayo niosła w sobie element duchowej podróży, a jej charakterystyczne ciepło i szczerość podbiły serca publiczności.
Zakończenie i zapowiedzi
Festiwal zakończył się w atmosferze wzruszeń i wspólnej radości. Choć tegoroczna edycja przeszła do historii, organizatorzy ogłosili już pierwsze niespodzianki na przyszły rok. Najważniejsza z nich to dwa koncerty przyjaciółki festiwalu – Stacey Kent. Jeden z nich będzie polską premierą jej najnowszego albumu, a drugi – występem z orkiestrą, w którym wróci do repertuaru ze znakomitej płyty I know I dream. W 2026 roku odbędzie się również koncert pamięci Piotra Szczepanika, przygotowany przez Marka Napiórkowskiego z udziałem Moniki Borzym oraz Doroty i Henryka Miśkiewiczów.
Zatrzymać festiwalowe chwile
Magia koncertów nie kończy się wraz z ostatnim bisem. Tegoroczne Energa Ladies Jazz Festival uwieczniła na zdjęciach Ada Kopeć-Pawlikowska. Jej galeria to nie tylko dokumentacja muzycznych wydarzeń, ale także zapis emocji – entuzjazmu publiczności, skupienia artystów i niepowtarzalnej atmosfery festiwalowych wieczorów. Warto zajrzeć do tych fotografii, by raz jeszcze przeżyć intensywne chwile pełne jazzu, pasji i kobiecej energii.
