Kły. Akademia Holborn

Daria Kwiecińska

Sora zdaje sobie sprawę, iż nie pasuje do pozostałych wampirów na belgijskim dworze królewskim. Mimo zajmowanego miejsca i posiadanego tytułu wie, iż nikt się z nią nie liczy, a jej zdanie jest ignorowane. Kolejnym odstępstwem jest fascynacja zwierzętami, a zwłaszcza ptakami. Swoją opiekę roztoczyła nad kilkoma papugami. Znacie innego wampira, który opiekuje się własnymi zwierzętami?

Nigdy nie chciała uczęszczać do Akademii. W świcie, gdzie moc i obyczaje wampirów odgrywają nadrzędną rolę, Sora uważana jest na odmieńca, który z ledwością jest akceptowany przez innych. Dziewczyna obawia się jeszcze jednej rzeczy. Boi się, iż pozostałe wampiry dowiedzą się, iż stopniowo traci rodową moc. Kim jest bez magii? Akademia ma się stać przede wszystkim miejscem, gdzie pozna swojego przyszłego partnera. Związek został zaplanowany bez woli i udziału dziewczyny. Nowe miejsce stanowi dla głównej bohaterki planszę, po której poruszanie się musi opanować. W jednej przestrzeni spotykają się wszystkie istniejące istoty magiczne, niektóre z nich dotąd nie były Sorze znane. Dziewczyna bardzo gwałtownie musi wybrać, po której stronie barykady zajmie miejsce w toczącej się rozgrywce politycznej. Wygra rozum czy serce, którego podobno nie posiada?

"Kły. Akademia Holborn" to pierwsza część "Akadami Holborn". Wprowadzający charakter jest mocno odczuwalny. Zdecydowanie najbardziej podobał mi się początek, jak i zakończenie. Środek był mocno schematyczny, bardzo łatwo można było odczytać kolejne kroki i decyzje głównej bohaterki. Zdecydowanie dało się zauważyć, iż autorka planuje dla czytelnika coś więcej, jednak moment wyczekiwania został bardzo mocno rozłożony w czasie. Wątek romantyczny budzi w czytelniku ciekawość, ponieważ bohaterowie męscy są postaciami skrywającymi wiele tajemnic. Sama szkoła, jak i jej uczniowie budzą wiele pytań. W trakcie lektury bardzo gwałtownie zauważyłam, iż tocząca się w cieniu akcja, której w danym momencie nie jest widoczna dla czytelnika, w znacznym stopniu wpłynie na kolejne wydarzenia i wstrząśnie światem bohaterów. Jakie tajemnice skrywa cień przeszłości? Czego Sora nie dostrzega w ciemności?

Książkę przeczytałam gwałtownie i z ciekawością do niej wracałam. Podobała mi się kreacja bohaterów oprócz Sory, nie jestem aktualnie do niej w pełni przekonana. Mam wrażenie, iż momentami choćby mając odpowiedzi tuż pod nosem, podejmowała złe decyzje. Zdecydowanie brakowało mi w trakcie lektury zmiany dynamiki, tempa w toczącej się akcji. Po dobrym początku, brakowało mi momentami elementów, które trzymałyby cały czas moją uwagę. Otwarte zakończenie dużo obiecuje. Zdecydowanie jestem ciekawa, jakie rozwinięcia wątków zaplanowała dla nas autorka w drugim tomie.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

OCENA 3,5/5

Natalia, Lubię To Czytam