Wytwórnia Musikproduktion Dabringhaus und Grimm (MDG) zapowiedziała dwa nowe tytuły.
Pierwsza z nich to fortepianowe utwory JÖRGA WIDMANNA zatytułowane „Zirkustänze”, „Idyll und Abgrund”, „Intermezzi” oraz „Elf Humoresken”, a druga wirtuozowskie duety NICCOLO PAGANINIEGO i MAURO GIULIANI’ego.
˻ 1 ˺ Jak czytamy w materiałach prasowych, Widmann, „jeden z najbardziej intrygujących kompozytorów XXI wieku”, pisze muzykę, która jest „zarówno wyrafinowana, jak i głęboko poruszająca” I dalej:
Niezwykle utalentowany i wszechstronny wirtuoz, Yubo Zhou, zagłębia się w tych czterech poruszających cyklach fortepianowych w świat dźwięków Widmanna , ujawniając cały kosmos aluzji i skojarzeń. Kapryśne Zirkustänze (Tańce cyrkowe) to fascynujący kalejdoskop emocji i parodii wypełniony obawą o to, iż linoskoczek może spaść. Zhou prowadzi nas przez nieoczekiwane zwroty akcji z niezbędnym liryzmem i ironią, niezależnie od tego, czy jest to fanfara, boogie-woogie, walc czy pieśń gondolierów weneckich. (…) Inspirujący Elf Humoresken to bogaty w skojarzenia, ale estetycznie samowystarczalny transfer języka Schumanna do muzycznego idiomu XXI wieku. Utwory takie jak Fast zu ernst (Prawie zbyt poważne), Lied imTraume (Pieśń we śnie) czy Waldszene (Scena leśna) są echem Schumannowskich Kinderszenen i Waldszenen z pomysłową mieszanką pomysłowości i melancholijnej ironii.
I dalej:
Godne podziwu Intermezzi to hołd Widmanna dla jego miłości do Brahmsa. Poprzez znajomą melodię, sekwencję harmoniczną lub niewielki fragment motywu, aluzje są jeszcze odległe od XIX wieku i wyrażone w ich własnym języku tonalnym. Idyll und Abgrund to ukłon w stronę Schuberta, bardziej reminiscencja niż pastisz, czasem bardzo niejasny, czasem dość konkretny i zawsze wyróżniający się kompozycyjnymi i tonalnymi skrajnościami.
Jörg Widmann (*1973)
- Zirkustänze
- Idyll und Abgrund
- Intermezzi
- Elf Humoresken
wyk. Yubo Zhou
MDG9042320-6 ⸜ SACD
˻ 2 ˺ Druga płyta zawiera utwory z zapisem sesji dwóch światowej klasy wirtuozów, Rainera Kussmaula, grającego na Stradivariusie z 1724 roku, oraz gitarzystki Sonji Prunnbauer, wykonujących wirtuozowskie duety NICCOLO PAGANINIEGO i MAURO GIULIANI’ego.
W materiałach prasowych czytamy:
Na początku XIX wieku Paganini i Giuliani szukali szczęścia w Wiedniu, mieście, które później uświęciło ich jako wielkich wirtuozów i założycieli włoskiej szkoły skrzypcowej i gitarowej. Paganini, znany również jako „diabelski skrzypek”, był niesamowitym idolem i podbijaczem serc niezliczonych fanów, który również mistrzowsko władał gitarą. Giuliani był najlepszym gitarzystą swoich czasów, a także doskonale rozumiał grę na skrzypcach. Jego przydomek “Paganini gitary” pomógł zintensyfikować więź między nimi i jeszcze bardziej przypieczętował ich przyjaźń i wzajemny szacunek.
I dalej:
Delikatnie płynąca Sonata concertata Paganiniego jest dialogiem między równymi sobie, z każdym instrumentem serwującym tematy dla drugiego. Serce utworu jest romantycznie elegijne z szerokimi liniami melodycznymi pełnymi harmonicznych opracowań. Jego Grand Sonata a chitarra so/a jest genialna w swojej technice i pełna błyskotliwych pomysłów muzycznych. Rozpoczyna się niezwykle trudnym pasażem w najwyższej gamie, po którym następuje sentymentalna romanza z wielką, rozległą melodią, a kończy się lekkim, bulgoczącym tematem melodycznym z serią brawurowych wariacji.
Temat i wariacje były niezwykle popularną formą w Wiedniu w tamtym czasie i Giuliani również ją lubił. Miał on niezwykłą umiejętność wplatania melodii w pasaż z muzycznym efektem, pozostając jednocześnie wiernym idiomowi instrumentu. Giuliani przesuwał granice tego, co wcześniej było możliwe na gitarze i fascynował swoich współczesnych różnorodnością technik kompozytorskich.
Mauro Giuliani (1781 – 1829) & Niccolò Paganini (1782 – 1840)
Great Virtuosos!
wyk. Rainer Kussmaul, Sonja Prunnbauer
MDG60323292 ⸜ 2 x CD
Obydwie płyty będą miały premierę 20 września.
→ www.MDG.de
tekst red./mat. prasowe
foto mat. prasowe
«●»
