Filmowanie przez promptowanie. Tak AI wchodzi do Hollywood | Filmowanie przez promptowanie

Zdjęcie: Jacob Adler


Filmowcom coraz trudniej ignorować swobodę, jaką dają im narzędzia AI, zarazem radykalnie obniżając koszty i skracając czas tworzenia. Czy Hollywood powinno się bać? W połowie sierpnia w Nowym Jorku, San Francisco i ośmiu innych amerykańskich metropoliach w kinach IMAX wyświetlano dziesięć filmów, które trwały zaledwie po kilka minut, ale oferowały przebogate wrażenia. Od historii o upadku Ziemi i ucieczki na inną planetę, poprzez „odważną, surrealistyczną opowieść o kobiecości”, aż po efektowną sensację anime i próbę spojrzenia na świat oczami kury. Wszystkie powstały dzięki AI.

Najważniejszym punktem pokazu była projekcja filmu „Total Pixel Space”, zwycięzcy nowojorskiego AI Film Festival (pozostała dziewiątka to wyróżnieni), dostępnego także na YouTube. Oglądamy tu sceny z codziennego życia zwykłych ludzi, żyjących dziś i w poprzednich dekadach, przeplatane spektakularnymi ujęciami kosmicznych mgławic, księżycowych kraterów, górskich szczytów i gejzerów. Jakieś amerykańskie miasteczko zalewa tsunami, a rzeka przechodniów – japońską metropolię. Wszystko to nieco w duchu „Koyaanisqatsi”.

Realizacja tak monumentalnego filmu jeszcze kilka lat temu wymagałaby zaangażowania niezliczonych aktorów, realizatorów, scenografów oraz wielu podróży, także pozaziemskich. Tymczasem w napisach końcowych „Total Pixel Space” pojawia się tylko jedno nazwisko: amerykańskiego reżysera Jacoba Adlera. To samo dotyczy większości z 6 tys. filmów, które nadesłano na trzecią już edycję AI Film Festival (na pierwszą przyszło 300). Imprezę zorganizowano w prestiżowym Lincoln Center, gdzie od ponad 60 lat odbywa się New York Film Festival. W jury konkursu zasiedli m.in. reżyserzy Gaspar Noé i Harmony Korine oraz Jane Rosenthal, współzałożycielka Tribeca Festival.