Do tej pory to okres kapitalistycznej transformacji kojarzył nam się z wolnością projektową, otwarciem na nowe materiały, kształty i kolory. Okazało się jednak, iż tak zarysowany obraz potransformacyjnej architektury niekoniecznie rzetelnie odzwierciedla ówczesne realia.
Wystawa Nowoczesne wnętrze przywołuje inny, nieco zapomniany, moment wybuchu kreatywności i zachłyśnięcia się nowoczesnością. To okres politycznej odwilży końca lat 50. Nowe materiały takie jak syntetyki, żelazo, szkło, tkania szły w parze z nowymi technologiami i uprzemysłowieniem produkcji. Poprzez prezentację, najczęściej nieistniejących już, wrocławskich wnętrz publicznych możemy zbudować sobie obraz nowych potrzeb i oczekiwań społecznych rozbudzonych przez zmiany polityczne.
Choć projekty mebli opracowywane były z myślą wdrożenia do produkcji przemysłowej, tylko jeden fotel ostatecznie trafił do obrotu handlowego. Czyż nie jest to znamienny obraz zderzenia awangardy z odpornym na zmiany światem?
Nowoczesne wnętrze. Wrocławska architektura wnętrz w czasach politycznej odwilży
21.11.2024–16.03.2025
Muzeum Architektury we Wrocławiu
www.ma.wroc.pl
Józef Chierowski, fotel i stolik, II Okręgowa Wystawa Architektury Wnętrz i Grafiki, CBWA, Wrocław, 1958, fot. Zdzisław Holuka, Ośrodek Dokumentacji Sztuki, ASP we Wrocławiu
Józef Chierowski, fotel 366, Dolnośląska Fabryka Mebli w Świebodzicach, fot. Amelia Romańska
Wystawa Meble – Ceramika – Szkło, CBWA, Wrocław, 1958, fot. Zdzisław Holuka, Ośrodek Dokumentacji Sztuki, ASP we Wrocławiu
Waldemar Kałużny, fotel Zebra, fot. Krzysztof Pachurka
Bar Wiking, ul. Świerczewskiego (obecnie ul. Piłsudskiego), 1965. proj. Danuta Kowalczyk, fot. Zdzisław Holuka, Ośrodek Dokumentacji Sztuki, ASP we Wrocławiu
Sklep z wełnami Merino, pl. PKWN (obecnie pl. Legionów), 1964, proj. Barbara Łukaszewicz, fot. Zdzisław Holuka, Ośrodek Dokumentacji Sztuki, ASP we Wrocławiu
Klub Dziennikarza, ul. Podwale, 1967, fot. Zdzisław Holuka, Ośrodek Dokumentacji Sztuki, ASP we Wrocławiu
