Instalacja jest inspirowana snami, których użyczyły mi chętne osoby. Jest częścią projektu otwartego archiwum snów, a porządkującą ją zasadą jest splatanie się i inicjowanie historii. To odwrotność klasycznej księgi snów użytkowanej na zasadzie wtłaczania marzeń i pragnień w binarne definicje. Praca inicjuje obszar wolny od pooświeceniowej wiarygodności kształtowanej przez naukoi antropocentryczne, patriarchalne dogmaty; od hierarchicznej i przedłużającej władzę dystrybucji wiedzy; od infantylizacji snów i medykalizacji śniących, charakterystycznej m.in. dla analizy freudowskiej; od kanonu prawdziwości, który nadaje (i odbiera) znaczenia. Zakładam realność i autonomię sennego uniwersum. Interesuje mnie opowieść, nie jej interpretacja (por. Przeciw interpretacji Susan Sontag). W tym celu, zamiast szukania reguł, poszukuję doświadczeń. Nie zbieram sensów; zbieram sny takie, jakimi się przydarzyły. Otrzymane sny łączę ze sobą, rozgałęziam i angażuję w nowe wątki. Staram się doprowadzić do sytuacji, w której tak ujawnione światy nie dają się umniejszyć jako wtórne wobec rzeczywistości. Wręcz przeciwnie – one również mieszczą się w jej spektrum. W projekcie wzięłx udział: Anna Falkowska, Asia Ogińska, Asia Urbańska, flaczek1998, Igor Tokarzewski, Kat Zavada, Maja Korczewska, mrozia11, selavyblue, Sylwia Truszkowska, working ass hero.