Wiosna idzie, więc słucham sobie tej Furii często. Jest to płyta zdaje się nielubiana, ze względów raczej oczywistych, za trudna, za łatwa, za dziwna, za prosta. Dla mnie Furia to kapela świetna całościowo, za zawsze świetne w nieoczywisty sposób napisane numery, i za klimat i żywe emocje, w tym przypadku wyobraźnia maluje wprost krajobrazy rozległych pól, łąk, lasów, po których można ścigać się końmi, palić ogniska i pić samogon. Huta Luna to taki właśnie folk metal rozpędzony w cwał, ta muzyka jest jednocześnie też czymś na kształt organicznego industrialu, takiego granego kijem o pniak, te symetryczne blasty, ten transowy narkotyczny vibe gitar, oszczędnie wykrzyczane hasła. No i ten ambientowo/field recordingowy ostatni numer, idealny odpoczynek pod tak hucznej zabawie.
Statystyki: autor: Lis — 13 min. temu
