Anioły od ołtarza / odchodzą, by tratować sny

Archetypiczna w polskiej kulturze chrześcijańskiej figura anioła została zestawiona z jej współczesnym, krytycznym alter ego. Artystka analizuje postać anioła pojawiającego się w literaturze romantycznej z perspektywy współczesnych idei posthumanistycznych i nowych technologii. Anioł jest tu postacią dualistyczną. Cechuje ją zarazem cielesność i niematerialność, jest jednocześnie ludzkim i nieludzkim bytem – hybrydą człowieka i ptaka. Jest przy tym istotą o nieokreślonej, płynnej płci. Raz przedstawianą z anatomicznymi cechami mężczyzny, raz kobiety. Praca nawiązuje do dawnych oraz współczesnych wizerunków i tekstów na temat postaci anioła oraz proponuje jej feministyczne i queerowe odczytanie. Figura anioła została tu ukazana w oderwaniu od stereotypu „dobra i niewinności” oraz wartości kulturowo przypisywanych kobietom. Artystka przywołuje również współczesne reprezentacje tych istot, pojawiające się najczęściej w ezoteryce, magii czy fantasy, podkreślając estetykę kiczu. Witraż obrazuje nowego, cyfrowego, upadłego anioła odwiedzającego we śnie człowieka, mszcząc się w ten sposób za uwięzienie w antropocentrycznej laurce. Sen, będący aktualnie jedyną sferą intymności człowieka XXI wieku, został zakłócony przez buntowniczego anioła- cyborga. Praca wykonana w technice witrażu nawiązuje do romantycznej fascynacji witrażami sakralnymi.