Impuls do powtórzenia prac Alana Moore’a i Dave’a Gibbonsa Strażnicy jest, być może, świadectwem jego wyjątkowości. Opublikowane w latach 1986 i 1987, Strażnicy zdekonstruował tradycje komiksów o pelerynach, oczarowując umysły fanów superbohaterów i normików. Hollywood spędziło lata próbując rozgryźć adaptację, podczas gdy DC marzyło o rozszerzeniu historii, ale Strażnicy zawsze wydawało się zbyt święte — dopóki nie przestało takie być. Pod koniec lat 2000. zafundowaliśmy Zackowi Snyderowi Strażnicy film i serial będący prequelem, Przed Strażnikamico otworzyło drzwi do adekwatnej kontynuacji, Zegar zagładyostry Serial sequelowy HBOi samodzielny film noir Toma Kinga, Rorschach.Jedyna osoba, która się tym nie przejmowała każdy tego był Alan Moore.
Co więc pozostało do powiedzenia lub zrobienia? Strażnicy? Dla DC Animation oznaczało to powrót do podstaw. W tym miesiącu Strażnicy: Rozdział 1 jest pierwszą połową dwuczęściowej adaptacji, która odtwarza komiks Moore’a i Gibbonsa na poziomie molekularnym. Panele ożywają; dialogi są odgrywane przez znaną obsadę głosową. I tak jak Gus Van Sant miał swoje eksperymentalny ton za przeróbkę filmu Alfreda Hitchcocka Psycho rama po ramie, Strażnicy reżyser Brandon Vietti (Batman: Pod Czerwonym Kapturem, Młoda sprawiedliwość) mówi, iż w pełnym szacunku podejściu do przywracania do życia dzieł Moore’a i Gibbonsa kryje się wyraźna misja twórcza: Są rzeczy w animacji, których po prostu nie da się zrobić w żadnym innym medium.
„Złożoność oryginalnej książki jest bardzo głęboka i to właśnie w niej kocham. To właśnie wszyscy w niej kochają” – mówi Vietti portalowi Polygon. „Więc pytanie brzmiało, jak możemy uchwycić ten świat Strażnicyta złożoność opowiadania historii, ale także wygląd książki? Było piękno w kunszcie Dave’a Gibbonsa, zarówno w jego projektowaniu, jak i w filmowaniu, jeżeli wolisz, w sposobie, w jaki używał kamery, aby ustawiać ujęcia, panel po panelu. [That] „To coś, co również starałem się uchwycić w naszym filmie, tak aby uzyskać poczucie realizmu, które moim zdaniem wnosi Dave i tworzy historia Alana Moore’a, przenieść to do medium animowanego, a następnie znaleźć sposoby na opowiedzenie historii, wykorzystując mocne strony animacji”.
Dla Strażnicy: Rozdział 1dźwięk jest jedną z tych mocnych stron, szczególnie występy wokalne, które mogłyby bardziej wpasować się w dramat niż w rzeczywistość akcji na żywo. Vietti zebrał obsadę znanych aktorów do filmu — w tym Titusa Wellivera jako Rorschacha, Katee Sackhoff jako Laurie, Troya Bakera jako Adriana Veidta i weterana Broadwayu Michaela Cerverisa jako Doktora Manhattana — z których wszyscy przybyli z różnym stopniem podziwu dla tekstu. Welliver mówi Polygonowi, iż był wielkim komikiem w latach 60. i 70., zanim jego światem wstrząsnęła Strażnicy.
„Kiedy dostałem telefon z prośbą o wykonanie tej czynności i powiedziano mi, iż [for] Rorschach, oszalałem. To znaczy, ja całkowicie „wybuchłem”, mówi. „Ale moje pierwsze pytanie do nich brzmiało: »Jestem purystą, więc proszę powiedzcie mi, czy naprawdę zamierzacie zrobić wierną wersję tego?« A oni powiedzieli: »100%«”.
Choć lata później Bosh dał Welliverowi szansę na pokazanie swoich neo-noirowych umiejętności, mówi, iż zespół kreatywny podjął decyzję już na wczesnym etapie, aby wyciąć ze scenariuszy klasyczny głos lektora z kryminałów — i iż granie Rorschacha w Strażnicy była mile widzianą szansą na powrót do świetności literatury kryminalnej. Przyznaje, iż zajęło mu kilka dni, zanim naprawdę uchwycił zamaskowany głos Waltera Kovacsa, a występ Jackie Earle’a Haleya z filmu Snydera był bardzo widoczny.
„Nie zamierzałem robić bezpośredniej imitacji Jackie’ego odgrywającego tę postać. Wykonał świetną robotę i chciałem oddać mu szacunek […] ale musiałem to jakoś spersonalizować”. Możliwość przywołania mocy oryginalnych paneli Gibbonsa i świadomość, iż jego głos będzie do nich pasował, pomogły mu ostatecznie uchwycić pełen wściekłości pomruk — i drugiego dnia był już w pełni zaangażowany. „Było dużo podnoszenia i słuchania, próbowania znalezienia rytmu, aby to wprowadzić [classic noir sound]„i jednocześnie starać się trzymać od tego z daleka”.
Obraz: DC Animation
Katee Sackoff podeszła do projektu z zupełnie przeciwnego kierunku, najpierw przywiązując się do człowieczeństwa Laurie, a następnie podążając za wizją Viettiego dotyczącą tego, jak jej trauma — pochodząca z przemocowych związków i ogólnie toksycznego biznesu krucjaty w pelerynach — będzie odczuwana na ekranie. Jej jeden punkt porządku obrad: w ogóle nie wróciła i nie przeczytała książki.
„Pomysł zachowania wierności formie […] taki był zamiar Brandona. Poproszono mnie, abym wniósł do tego moje spojrzenie na Laurie. Co o niej myślisz? Co ona przeżywa? Kim ona jest w głębi duszy? To były rozmowy, które odbyliśmy. […] Chciałam, żeby ludzie usłyszeli jej ból i wrażliwość. Chciałam, żeby ludzie się z tym utożsamili i zrozumieli, przez co przechodziła, i żeby Laurie wciągnęła cię w tę historię. Dla mnie była tą, z którą ludzie mogli się utożsamić przez to wszystko”.
Podczas gdy wiele z Strażnicy: Rozdział 1Sekwencje „są spójne z komiksem”, Vietti zauważa, iż nadal było wiele cięć, poprawek i przeróbek, które były potrzebne, aby osiągnąć Strażnicy w czasie trwania dwóch filmów animowanych. najważniejsze sceny z późniejszej części książki pojawiają się w Rozdział 1 jako retrospekcje, podczas gdy fragmenty komiksu z uniwersum Opowieści o czarnym frachtowcu wkraczają do akcji poprzez montaż cięć krzyżowych i narrację głosową. Ale jeżeli chodzi o scenę, która mogła się wydarzyć tylko w tym formacie, Vietti wskazuje na transformację Doktora Manhattanu i jego ostateczny wyjazd na Marsa.
„Cały cel polegał na tym, aby pomóc widzom poczuć, jak to jest, gdy Doktor Manhattan odczuwa wiele punktów w czasie jednocześnie” – mówi reżyser. „I myślę, iż to jest coś, co najlepiej można zrobić w filmie, dzięki takich rzeczy jak przejścia i sztuczki cięcia, edycji, ale także animacji, sposobu, w jaki używamy kamery w całej sekwencji, niektórych efektów, które są stosowane, to są rzeczy, które z pewnością można zrobić w filmie aktorskim z pomocą CG”.
Podobnie jak w książce, Jon Osterman znajduje się w złym miejscu o złej porze w laboratorium i zostaje wyparowany na poziomie subatomowym. Jak gra Vietti w Rozdział 1tykanie zegarka, który Jon poszedł odzyskać, rozbrzmiewa w sekwencji, a następnie kontynuuje kakofonię, podczas gdy umysł Doktora Manhattanu błądzi po wspomnieniach.
„Czujesz napięcie. Czujesz upływ czasu, [which] jest tak ważne dla postaci Doktora Manhattanu. To był wybór postaci, aby dokonać tego rodzaju edycji, i było to niezwykle ważne dla postaci książki i dla chwili i dla publiczności, aby poczuć to w sposób, w jaki czuje to Manhattan”, mówi Vietti.
Jako osoba na całe życie Strażnicy fan, Welliver mówi, iż nie mógłby być bardziej zadowolony z tego podejścia. „To w zasadzie panele ożywają”, mówi, brzmiąc naprawdę z podziwem. „To dla mnie oszałamiające. Mam nadzieję, iż fani będą mieli takie samo doświadczenie”.
